Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Powiatu [...] na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za wypis z rejestru gruntów w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K., działając na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) uchylił decyzję Starosty [...] z dnia [...]r., nr [...] ustalającą opłatę za wypis z rejestru gruntów dla jednostki rejestrowej [...] obręb B. w wysokości 50 zł i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Powiat [...] reprezentowany przez Starostę [...] zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że jej wykonanie pozbawi stronę skarżącą należnego z mocy prawa dochodu i utrudni wykonywanie ciążących na niej zadań.
Odpis skargi wraz z zawartym w niej wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji doręczono uczestnikowi postępowania wraz z pouczeniem o możliwości ustosunkowania się do przedmiotowego wniosku w terminie 5 dni. Z możliwości tej uczestnik nie skorzystał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Przede wszystkim wskazać należy, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd może nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, co oznacza, że to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności. Niewskazanie we wniosku okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez Sąd (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2006 r., s. 189).
Ponadto przedmiotem ochrony tymczasowej w postaci zastosowania instytucji wstrzymania wykonania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie postępowania egzekucyjnego do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią rozstrzygnięcia zawartego w tym akcie. Takim rozstrzygnięciem nie jest decyzja wydana na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchylająca decyzję organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia. Nie przyznaje ona bowiem stronie jakiegokolwiek uprawnienia, jak również nie nakłada na stronę obowiązku. Decyzja taka z uwagi na swój formalnoprawny charakter, nie posiada przymiotu wykonalności w rozumieniu art. 61 p.p.s.a. Tym samym, nie powoduje skutków określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. W związku z powyższym wniosek strony skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie. Dodatkowo nie przedstawiono argumentów uzasadniających wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji, w szczególności nie wskazano, na czym polegałaby ewentualna znaczna szkoda lub nieodwracalne skutki, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Podniesione natomiast w skardze zarzuty dotyczące naruszenia zaskarżoną decyzją przepisów prawa będą podlegały ocenie przez Sąd na etapie merytorycznego rozpatrywania skargi.
Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a.