Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. J., W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie w kwestii wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r., nr [...] nakazującą W. i J. J. przywrócenie poprzedniego stanu wody na działce nr 1 [...] w B. przez usunięcie blokującej naturalny spływ wód opadowych blaszanej przegrody, wbudowanej w ogrodzenie na granicy z działką nr 2.
W skardze sformułowany został także wniosek o wstrzymanie wykonania powołanego na wstępie rozstrzygnięcia. W ocenie wnioskodawców jego wykonanie doprowadzi do powstania trudnych do odwrócenia skutków w postaci demontażu spornej przegrody, zaś uwzględnienie skargi przez Sąd - w konsekwencji do szkody majątkowej po stronie skarżących.
Zarówno organ, jak i uczestnicy postępowania nie odnieśli się do przedmiotowego wniosku, przy czym uczestnicy postępowania W. i H. J. pismem z dnia 22 lipca 2015 r. ustosunkowali się do treści skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpoznając wniosek, zważył:
W świetle art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie aktu w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Przesłanką wstrzymania wykonania jest uprawdopodobnienie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a ocena tych przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu. W orzecznictwie i literaturze konsekwentnie podkreśla się, że z konstrukcji tej normy prawnej wynika, że wskazanie i uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za uwzględnieniem wniosku obciąża wnioskodawcę i leży w jego interesie. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) pozwalających wywieść, że jest on zasadny. W konsekwencji z uwagi na fakt, że instytucja wstrzymania jest wyjątkiem od zasady wykonalności ostatecznych aktów administracyjnych, ewentualne uwzględnienie takiego wniosku strony musi być szczególnie umotywowane. Sąd nie orzeka o wstrzymaniu wykonania z urzędu, nie może więc sam stwierdzić, czy na gruncie niniejszej sprawy zachodzi lub może zaistnieć jedna z sytuacji opisanych w hipotezie art. 61 § 3 p.p.s.a.
W rozpoznawanej sprawie natomiast wnioskodawcy w sposób lakoniczny wskazali na ewentualne negatywne następstwa wykonania zaskarżonego aktu, tym samym nie uzasadnili wnikliwie wniosku. Obowiązkiem strony jest zaś poparcie wniosku twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami. Nie jest wystarczające, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania aktu lub czynności występowały w sprawie - Sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę. Niemniej jednak, na podstawie przeprowadzonej analizy nie było możliwe ustalenie, jakie negatywne i nieodwracalne skutki mogą wyniknąć dla skarżących z wykonania decyzji objętej skargą.
Podkreślić w tym miejscu trzeba, że w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. nie chodzi o zwykłą szkodę czy trudne do odwrócenia skutki, będące normalnym następstwem realizacji decyzji, ale o takie szkodliwe następstwa, których rozmiary są większe niż zwykłe wywołane wykonaniem danego rodzaju aktu.
Nadto zwrócić należy uwagę, że podstawą uwzględnienia tego rodzaju wniosku nie mogą być zarzuty dotyczące prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia, albowiem w postępowaniu wpadkowym jakim jest ocena zasadności wstrzymania wykonania, kwestia ta leży poza zakresem kognicji Sądu. Legalności zaskarżonego aktu lub czynności, będzie bowiem stanowić przedmiot postępowania sądowego w sprawie. Z tego względu też postanowienie w przedmiocie wstrzymania nie może prowadzić w istocie do rozpoznania sprawy.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny, działając na podstawie przywołanego wyżej art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. postanowił orzec jak w sentencji.