Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wspólnoty [...] w B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w decyzji o warunkach zabudowy trenu w kwestii wniosku skarżącej Wspólnoty o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi p o s t a n a w i a : odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Pismem z dnia [...] r. skarżąca Wspólnota [...] w B., reprezentowana przez fachowego pełnomocnika w osobie adwokata Z. W., wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej w decyzji o warunkach zabudowy terenu.
Postanowieniem z dnia 19 września 2007 r. tut. Sąd odrzucił przedmiotową skargę z uwagi na fakt nieuiszczenia wpisu stałego od skargi przez pełnomocnika. Skarga została opłacona w znakach opłaty sądowej.
Pismem nadanym w dniu [...] r. pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, jednocześnie uiszczając na rachunek bankowy Sądu stosowną opłatę. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż opłata od skargi w niniejszej sprawie została wniesiona w ustawowym terminie, jednakże na skutek omyłki pracownika Kancelarii, została ona wniesiona w znakach opłaty sądowej zamiast w sposób wskazany w art. 219 ustawy z dnia 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwanej dalej: p.p.s.a.) tj. gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Dodał, iż omyłka pracownika wyniknęła z faktu, iż Kancelaria pełnomocnika prowadzi głównie sprawy z zakresu prawa cywilnego, gdzie opłata sądowa może być wniesiona znakami opłaty sądowej. Zdaniem pełnomocnika skarżącego taki błąd pracownika Kancelarii nie powinien szkodzić skarżącemu. Nadto pełnomocnik podniósł, iż strona zorientowała się, że doszło do uchybienia terminu dopiero po doręczeniu postanowienia o odrzuceniu skargi tj. w dniu [...] r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W ocenie Sądu wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewiduje, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanawia przywrócenie terminu. W myśl art. 87 p.p.s.a pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). W powołanych wyżej przepisach art. 86 § 1 i art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a. zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, żeby wniosek mógł zostać uwzględniony. Przesłankami tymi są: dopełnienie czynności, której uchybiono, zachowanie przez zainteresowanego siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, który zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody oraz uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy po stronie ograniczonej terminem. W myśl powołanego wyżej art. 87 § 2 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Przywrócenie uchybionego terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (por. np. B. Dauter /w:/ B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2005, s. 86-87).