Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Wojciech Organiściak (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. M. oraz M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu p o s t a n a w i a 1) umorzyć postępowanie, 2) zasądzić od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. na rzecz skarżących solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Działający z upoważnienia Burmistrza Miasta B. Sekretarz Miasta decyzją nr [...] z dnia [...] po rozpoznaniu wniosku E.M. i M.M. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla zamierzenia inwestycyjnego określonego jako realizacja zbiornika wodnego o powierzchni ok. [...] m2, zlokalizowanego na terenie nieruchomości obejmującej działki o nr ewidencyjnych [...] i [...] (k. m. [...]) obręb O., położonej w rejonie ul: [...] w B., działając w trybie art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego umorzył postępowanie. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż zgodnie z przepisem art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, ze zm.) brak podstaw prawnych dla ustalenia w drodze decyzji administracyjnej warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla obiektu zrealizowanego.
Odwołanie od ww. decyzji złożyli E.M. i M.M., w którym powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt P 37/06 wskazywali, iż daje on podstawę do wydania decyzji o warunkach zabudowy nawet dla obiektów już zrealizowanych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. działając na skutek odwołania skarżących decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymało w mocy ww. decyzję Burmistrza Miasta B., podkreślając, iż brak podstaw prawych do wydania decyzji w przedmiocie warunków zabudowy dla obiektu zrealizowanego.
Skargę do sądu administracyjnego na decyzję SKO w C. złożyli E.M. i M.M., w której przywołali argumentację przedstawioną w odwołaniu domagając się uchylenia decyzji organu odwoławczego.
SKO w C. w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie z przyczyn wyrażonych w skarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. wniosło o umorzenie postępowania sądowego w sprawie ze skargi na decyzję z dnia [...]. W załączeniu do swojego wniosku organ odwoławczy przesłał do Sądu własną decyzję z dnia [...] nr [...] wydaną w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), w której uchylił zarówno swoją decyzję z dnia [...] jak i decyzję Burmistrza Miasta B. z dnia [...] i przekazał sprawę z wniosku skarżących do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, podzielając w uzasadnieniu stanowisko prezentowane przez skarżących.
Na rozprawie skarżący M.M. oświadczył, iż podtrzymuje skargę ponieważ uiścił od niej wpis. Pełnomocnik uczestnika postępowania A.K. wskazywał, iż w jego ocenie pierwsza decyzja SKO była prawidłowa. Podkreślał również, iż nie złożył do sądu administracyjnego skargi na drugą decyzji SKO, ponieważ była ona dla niego zaskoczeniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozważył, co następuje:
Przepis art. 54 § 3 p.p.s.a. przewiduje, że organ, którego działanie zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Natomiast zgodnie z art. 161 § 1 pkt. 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy stało się ono bezprzedmiotowe. Żądanie sformułowane w skardze dotyczyło rozstrzygnięcia odwołania od decyzji SKO i jej uchylenia. Zatem w rozpoznawanej sprawie przedmiot zaskarżenia w wyniku działań autokontrolnych organu odwoławczego podjętych w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a. przestał istnieć, albowiem uchylono decyzje obu instancji.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w punkcie pierwszym sentencji i umorzono postępowanie, działając w trybie art. 161 §1 pkt. 3 p.p.s.a.
Orzeczenie o kosztach oparto na art. 201 § 1 p.p.s.a.