WSA w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu T. C. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu T. C. na decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r,. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych p o s t a n a w i a odrzucić sprzeciw

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 marca 2018 r. T. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach sprzeciw od decyzji Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r,. nr [...].

Zaskarżoną decyzją uchylono decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r., znak: [...], którą nakazano wykonanie wnoszącemu sprzeciw określonych robót budowlanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018, poz. 1302 ze zm.) dalej zwaną p.p.s.a., sąd odrzuca skargę w przypadku, gdy sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Zgodnie natomiast z art. 64 b § 1 powołanej ustawy do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Konsekwencją procesową faktu, że prawomocne orzeczenie korzysta z powagi rzeczy osądzonej, jest to, że nie można skutecznie wszcząć postępowania w tym samym przedmiocie i między tymi samymi stronami. W takiej sytuacji zachodzi podstawa do odrzucenia skargi jako niedopuszczalnej (art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).

Z treści art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a. wynika wprost, że powaga rzeczy osądzonej zachodzi wówczas, gdy wystąpi tożsamość przedmiotowa (tożsamość sprawy) i tożsamość podmiotowa (tożsamość stron). Tożsamość elementów podmiotowych to tożsamość podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków, a tożsamość przedmiotowa to tożsamość treści tych praw i obowiązków oraz ich podstawy faktycznej i prawnej.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że warunkiem powodującym powstanie stanu sprawy w toku jest tożsamość wcześniej wszczętej sprawy sądowoadministracyjnej z tą, w której wniesiono podlegającą odrzuceniu skargę (postanowienie NSA z 16 listopada 2010 r., sygn. akt II GSK 937/09).

O tożsamości spraw administracyjnych można zaś mówić wówczas, gdy występuje między nimi tożsamość elementów podmiotowych i przedmiotowych Tożsamość podmiotowa dotyczy podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków. Tożsamość przedmiotowa ma natomiast miejsce, gdy identyczna jest treść tych praw i obowiązków oraz ich podstawa prawna i faktyczna (postanowienie NSA z 13 września 2011 r., sygn. akt I GSK 1077/11).

T. C. wniósł już w przeszłości sprzeciw od decyzji Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r,. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych. W sprawie tej, która toczyła się pod sygn. akt II SA/Gl 148/18, wyrokiem z dnia 19 marca 2018 r,. oddalono przedmiotowy sprzeciw. Orzeczenie uprawomocniło się z dniem 4 kwietnia 2018 r.

Powyższe oznacza, że T. C. wniósł dwa sprzeciwy od tej samej decyzji. Pomiędzy tymi sprawami zachodzi więc zarówno tożsamość podmiotowa, jak i tożsamość przedmiotowa.

Nadto należy nadmienić, że z treści sprzeciwu z dnia 3 marca 2018 roku wynika, iż T. C. wnosi go z ostrożności procesowej z uwagi na pouczenie zawarte w postanowieniu Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] roku, nr [...], w którym organ odmówił uzupełnienia zaskarżonej sprzeciwem decyzji. Zgodnie z tym pouczeniem, na podstawie art. 111 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017, poz. 1257 ze zm.), w związku z wydaniem postanowienia w przedmiocie uzupełnienia decyzji, termin dla strony do wniesienia sprzeciwu biegnie od dnia jego doręczenia lub ogłoszenia. W nawiązaniu do powyższego należy jednak stwierdzić, że sprzeciw z dnia 31 stycznia 2018 roku został już merytorycznie rozstrzygnięty wspomnianym wyrokiem z dnia 19 marca 2018 roku.

Z tych względów sprzeciw należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 w zw. z art. 64 b § p.p.s.a.

Strona 1/1