Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 18 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej w kwestii wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy M.J. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych. W druku formularza podała, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe ze swoim małżonkiem, zamieszkując w budynku o pow. 110 m2. W skład majątku skarżącej wchodzi również lokal mieszkalny o pow. 55m2, nieruchomość rolna o pow. 6,69 ha oraz budynki gospodarcze. Skarżąca zadeklarowała, że nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani też przedmiotów o wartości przekraczającej 3.000 euro. Źródłem jej utrzymania się jest renta rolnicza w wysokości 517 zł, sprzedaż mleka - około 2626 zł a także emerytura jej małżonka w wysokości 2123 zł. Koszty związane z prowadzeniem gospodarstwa strona określiła na kwotę około 1600 zł. W druku formularza wnioskodawczyni podkreśliła, że zarówno ona jak i jej małżonek ze względu na stan zdrowia znajdują się pod stałą opieką lekarską, co generuje dodatkowe koszty.
Pismem z dnia 27 sierpnia 2015 r. referendarz sądowy wezwał stronę do uprawdopodobnienia okoliczności podniesionych we wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez:
- udokumentowanie wysokości wydatków związanych z utrzymaniem się, tj. opłat za energię elektryczną, czynszu za najem lokalu, dostawy wody, odbiór śmieci, usługi telekomunikacyjne, wykup lekarstw itp.,
- przedłożenia dokumentów potwierdzających wysokość dochodów uzyskiwanych przez stronę oraz jej małżonka,
- przedłożenia dokumentów wykazujących wysokość dopłat bezpośrednich uzyskiwanych ze środków wspólnotowych lub tez zaświadczenia, że z tego rodzaju wsparcia nie korzysta.
W odpowiedzi skarżąca nadesłała pismo procesowe z dnia 7 września 2015 r., w którym, oprócz przytoczenia informacji zawartych już wcześniej w druku formularza wyjaśniła, że otrzymała dopłaty bezpośrednia w wysokości 12.1200,00 zł, a ze względu na niepełnosprawność małżonka co miesiąc na leczenie przeznacza kwotę około 200 zł. Strona przedstawiła również sporządzone przez siebie zestawienie miesięcznych wydatków przeznaczanych na pokrycie bieżących potrzeb. Z zestawienia wynika, że na ubezpieczenie budynków strona przeznacza 882 zł (prawdopodobnie w ujęciu rocznym, choć tego nie uściślono); na energię elektryczną - 340 zł miesięcznie; zakup opału na zimę pochłania około 3000 zł (można domniemywać, że na sezon); podatek rolny to kwota 170 zł (znowu nie wyjaśniono, czy w ujęciu miesięcznym, czy też kwartalnym); odbiór odpadów pochłania 126 zł miesięcznie; usługi telekomunikacyjne - 124,89 zł, zaś zakup paszy dla bydła - około 800 zł. Strona podkreśliła, że właściwie całość środków uzyskanych z dopłat bezpośrednich przeznaczana jest na zakup nawozów , a ponadto, że ze względu na schorzenia o przewlekłym charakterze zmuszona jest nabywać lekarstwa.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U.z 2012 r. poz. 270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.