Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 6 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. P. i K. M. - następców prawnych skarżącego R.P. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: umorzyć postępowanie sądowe
Skarżący R. P. złożył skargę na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r., nr [...], mocą którego nałożono na niego grzywnę w celu przymuszenia rozbiórki obiektu budowlanego.
W toku postępowania skarżący zmarł, a jego następcami prawnymi ustanowiono G. P. i K. M. W piśmie procesowym z dnia [...]r. strony oświadczyły, iż nie podtrzymują skargi wniesionej przez R. P. W konsekwencji oświadczenie to należało potraktować jako cofnięcie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku-Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. zwaną dalej p.p.s.a.) uprawnia stronę do cofnięcia skargi. Cofnięcie skargi jest dla sądu wiążące, z wyjątkiem przypadków gdy zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że w rozpatrywanym przypadku nie zachodzą wskazane przeszkody, ograniczające dopuszczalność cofnięcia skargi, wobec czego dokonane cofnięcie jest skuteczne.
Okoliczność ta uzasadnia umorzenie postępowania w sprawie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a.