Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia [...] skarżący W.T. reprezentowany przez fachowego pełnomocnika wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu.
Postanowieniem z dnia 24 września 2009 r. tut. Sąd odrzucił przedmiotową skargę, z uwagi na uchybienie terminu do jej wniesienia.
Odpis ww. postanowienia doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu [...].
Pismem nadanym w dniu [...] skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W jego uzasadnieniu wskazał, iż uchybił terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy, albowiem złożenie skargi zlecił profesjonalnemu pełnomocnikowi. Dochował zatem należytej staranności, ponieważ nie mógł ani przewidzieć, ani zapobiec skierowaniu skargi bezpośrednio do Sądu. Zlecając prowadzenie sprawy profesjonalnemu pełnomocnikowi pozostawał w usprawiedliwionym przekonaniu, że zostanie ona prawidłowo wysłana. Tymczasem na skutek błędu pracownika sekretariatu Kancelarii skarga została nieprawidłowo przesłana. Podkreślił przy tym, iż sama skarga została sporządzona i opisana oraz nadana w terminie na poczcie, jedynie koperta została błędnie opisana. Powołał się przy tym na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca 1935 r., sygn. akt III C 1146/34 (OSP 1935, poz. 597) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 1998 r., sygn. I SA/Ka1718/96. Na koniec dodał, iż wniosek został złożony zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a.
Przedmiotowy wniosek skarżący złożył wraz ze skargą za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
W ocenie Sądu wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewiduje, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanawia przywrócenie terminu. W myśl art. 87 p.p.s.a pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). W powołanych wyżej przepisach art. 86 § 1 i art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a. zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, żeby wniosek mógł zostać uwzględniony. Przesłankami tymi są: dopełnienie czynności, której uchybiono, zachowanie przez zainteresowanego siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, który zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody oraz uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy po stronie ograniczonej terminem. W myśl powołanego wyżej art. 87 § 2 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Przywrócenie uchybionego terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (por. np. B. Dauter /w:/ B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2005, s. 86-87).