Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w C. na zarządzenie pokontrolne [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zaprzestania wykorzystywania odpadów do rekultywacji środowiska w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a oddalić wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia [...] r. [...] Sp. z o.o. w C. reprezentowana przez prokurenta samoistnego G. W. wniosła skargę na zarządzenie pokontrolne [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zaprzestania wykorzystywania odpadów do rekultywacji środowiska.
Postanowieniem z dnia 30 września 2008 r., sygn. akt II SA/Gl 908/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił przedmiotową skargę z powodu wniesienia jej po upływie terminu. Orzeczenie to zostało doręczone skarżącej Spółce w dniu [...]r.
W dniu [...]r. (data nadania w urzędzie pocztowym) strona skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazano przede wszystkim, iż Prezes Zarządu Spółki, który zgodnie z zapisem w KRS jest jedynym prawnym reprezentantem Spółki, w dniach od [...] do [...] r. przebywał na urlopie zdrowotnym, tym samym nie mógł skutecznie złożyć wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje.
W ocenie Sądu wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego we wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy uznać należy, iż skarżąca Spółka nie uprawdopodobniła, by do uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi doszło bez jej winy.
Wskazać przede wszystkim należy, iż skarżąca jest osobą prawną o określonej strukturze organizacyjnej. Organizacja osoby prawnej, która w czasie choroby, czy ewentualnie urlopu wypoczynkowego jej prezesa uniemożliwia prowadzenie bieżących spraw spółki, nie jest okolicznością usprawiedliwiającą uchybienie terminowi ustawowemu (vide: postanowienie NSA z dnia 31 marca 2005 r., sygn. akt II FZ 155/05). Zatem Prezes Zarządu jako osoba właściwie dbająca o interesy Spółki, powinien dochować należytej staranności i zadbać o to, by w czasie jego nieobecności inne osoby reprezentowały Spółkę. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji jaka miała miejsce w niniejszej sprawie, gdy nieobecność nie była następstwem nagłego zdarzenia, a została spowodowana urlopem jednej z osób uprawnionych do działania w imieniu skarżącej. W tym względzie nie ma zdaniem Sądu znaczenia, że był to urlop zdrowotny. Istotne jest, że nieobecność była zamierzona i jej następstwom można było przy dołożeniu należytej staranności przeciwdziałać. Dowolne jest przy tym stwierdzenie zawarte we wniosku o przywrócenie terminu, że pod nieobecność Prezesa Zarządu skarżącej sekretariat powinien awizować wszelkie dokumenty rodzące skutki prawne. Zgodnie bowiem z art. 67 § 2 ustawy p.p.s.a. postanowienie o odrzuceniu skargi mogło być skutecznie doręczone m.in. również do rąk pracownika uprawnionego do odbioru pism, co też nastąpiło. Zostało bowiem doręczone do rąk osoby pełniącej funkcję kierownika w siedzibie skarżącej (vide: karta 39 w zw. z kartą 45 akt sądowych), czego skarżąca nie zakwestionowała. Nadto należy podnieść, że zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny osobę czynną w lokalu przedsiębiorstwa przeznaczonym do obsługiwania publiczności poczytuje się w razie wątpliwości za umocowaną do dokonywania czynności prawnych, które zazwyczaj bywają dokonywane z osobami korzystającymi z usług tego przedsiębiorstwa. Niewątpliwie do czynności takich należy zaliczyć odbieranie korespondencji od listonosza. W konsekwencji przebywanie Prezesa Zarządu Spółki na urlopie zdrowotnym nie stanowi przesłanki uniemożliwiającej złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca była bowiem obowiązana do dołożenia należytej staranności w prowadzeniu własnych spraw (vide: postanowienie NSA z dnia 10 lutego 2000 r., SA/Sz 1117/99, niepubl.), a nieprzebywanie pod adresem, pod którym miały być kierowane pisma, nie może stanowić przesłanki uzasadniającej przywrócenie terminu (vide: postanowienie WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 368/04, niepubl.).
Nadto przepisy Kodeksu spółek handlowych stanowią, iż zarząd spółki prawa handlowego nie ma obowiązku osobistego wykonywania wszystkich czynności spółki, dopuszczają możliwość powołania prokurentów, z czego skarżąca skorzystała. Jak wynika bowiem z odpisu Krajowego Rejestru Sądowego dołączonego do skargi, Spółka ma ustanowionego prokurenta samoistnego w osobie G. W., który zresztą wniósł skargę do Sądu w imieniu Spółki. Zgodnie natomiast z treścią art. 1091 § 1 k.c., prokura jest pełnomocnictwem obejmującym umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi mógł zostać złożony w terminie przez tegoż prokurenta, co jednak nie nastąpiło. W konsekwencji brak jest zdaniem Sądu podstaw do przyjęcia, iż skarżąca uprawdopodobniła, że do uchybienia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu doszło bez winy w rozumieniu art. 86 § 1 ustawy p.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 86 ( 1 w związku z art. 87 ( 1, ( 2 i ( 4 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.