Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie WIkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2010 r. w Gorzowie WIkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku D.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r. nr LIII/691/09 w przedmiocie rozpatrzenia ponownie skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej postanawia: ustanowić radcę prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. postanowieniem z dnia 21 stycznia 2010 r. odrzucił skargę D.B. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] września 2009 r. nr LI 11/691/09 w przedmiocie rozpatrzenia ponownie skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Odpis powyższego postanowienia został doręczony skarżącej w dniu 8 lutego 2010 r. Przedmiotowe postanowienie stało się prawomocne od dnia 11 marca 2010 r. Dnia 12 marca 2010 r. wpłynął do sądu wniosek D.B. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie ustanowienia radcy prawnego. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, iż uzyskuje dochód w wysokości 477 zł. D.B. oświadczyła, że nie posiada majątku ani oszczędności.
Wniosek jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Należy zauważyć, że wniosek o przyznanie prawa pomocy został dołączony do skargi w innej sprawie, która została przekazana przez organ w dniu 10 marca 2010 r. (data stempla pocztowego).
D.B. z mocy ustawy jest zwolniona od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych (art. 239 pkt 1 a p.p.s.a.).
Zgodnie z art. 262 p.p.s.a. przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Zasadą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych.
W świetle przedstawionych przez D.B. faktów oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy należy uznać, że skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. Wnioskodawczyni posiada niewielki dochód (477 zł), od wielu lat korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej, jest osobą bezrobotną (bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych), nie posiada majątku ani oszczędności. Uprawniony jest zatem wniosek, że D.B. nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.