Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.O. o wyłączenie sędziego od rozpoznawania sprawy ze skargi R.O. na orzeczenie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie przejścia gospodarstwa rolnego z mocy prawa na własność Państwa bez odszkodowania postanawia oddalić wniosek o wyłączenie sędziego.
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2013r., sygn. akt II SA/Go 1095/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp., działając w składzie jednoosobowym, odrzucił skargę R.O. na orzeczenie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa [...] listopada 1960r. nr [...] w przedmiocie przejścia gospodarstwa rolnego z mocy prawa na własność Państwa bez odszkodowania oraz odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy.
Pismem z dnia [...] stycznia 2013r. R.O. zwrócił się do Sądu między innymi z wnioskiem o wyłączenie Sędziego WSA Marii Bohdanowicz od rozpoznawania sprawy. Wniosek uzasadnił nieprawidłowym rozpoznaniem przez Sędziego jego skargi i wydaniem orzeczenia "nie na temat". W dniu 29 marca 2013r. Sędzia WSA Maria Bohdanowicz złożyła oświadczenie o braku podstaw do wyłączenia jej od rozpoznawania przedmiotowej sprawy wskazanych w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Uznała również, że nie zachodzi okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jej bezstronności w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Stosownie do treści art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wyłączenia sędziego z mocy ustawy (art. 18), sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Zgodnie z art. 22 § 2 p.p.s.a. postanowienie w przedmiocie wyłączenia jest wydawane po złożeniu wyjaśnienia przez sędziego, którego wniosek o wyłączenie dotyczy.
W orzecznictwie wskazuje się, że wyłączenie na podstawie art. 19 p.p.s.a. powinno odwoływać się do zobiektywizowanych przesłanek, tak aby wątpliwość co do bezstronności sędziego mogła zostać uznana za mającą realne podstawy. Nie wystarcza do zastosowania wskazanego przepisu występowanie u strony podejrzenia, co do braku bezstronności sędziego, czy subiektywne przekonanie strony, co do negatywnego nastawienia sędziego do strony. Także uchybienia proceduralne sędziego mające miejsce w sprawach wnioskodawcy lub w innych sprawach nie są wystarczającą podstawą do wyłączenia w oparciu o art. 19 p.p.s.a., jeśli nie są powiązane z konkretnymi i uzasadnionymi okolicznościami wskazującymi na brak bezstronności. Podobnie okoliczność wielokrotnego orzekania przez sędziego w sprawach tej samej osoby, w których zapadały także orzeczenia niekorzystne dla niej, jak również uchylanie tych orzeczeń przez NSA, nie mogą być uznane za podstawę do wyłączenia sędziego od rozpoznawania pozostałych spraw, toczących się ze skarg i wniosków tej samej strony, lub których uczestnikiem jest ta sama osoba. Nie jest również wystarczająca sama wątpliwość strony w tym zakresie, bądź wyłącznie utrata zaufania co do bezstronności sędziego. Brak podstaw do zastosowania art. 19 p.p.s.a. w powyżej opisanych sytuacjach występuje zwłaszcza, gdy sędzia złoży oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia go i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi wątpliwości (por. postanowienia NSA z dnia: 11 września 2012 r., II OZ 704/12; z dnia 13 kwietnia 2012 r., II OZ 259/12, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Wniosek o wyłączenie Sędziego Marii Bohdanowicz od rozpoznawania niniejszej sprawy skarżący uzasadnił błędnym orzeczeniem kończącym postępowanie sądowe wydanym przez sędziego sprawozdawcę "nie na temat". Zdaniem Sądu okoliczność ta nie wskazuje na istnienie po stronie sędziego referenta okoliczności mogącej budzić uzasadnione wątpliwości co do bezstronności w niniejszej sprawie. Ponadto w sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek określonych w art. 18 p.p.s.a., która stanowiłaby podstawę wyłączenia Sędziego od rozpoznawania niniejszej sprawy. Dodatkowo zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 178 ust. 1 Konstytucji RP sędziowie są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji i ustawom. Podejmują rozstrzygnięcia w sposób niezawisły, działając w oparciu o prawo i zgodnie ze swoim sumieniem i wewnętrznym przekonaniem oraz w sposób wolny od jakiegokolwiek nacisku z zewnątrz. Sposobem kwestionowania niekorzystnych, w odbiorze strony, rozstrzygnięć, jest kontrola instancyjna, a nie wniosek o wyłączenie sędziego.
Wobec powyższego, na mocy art. 19 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.