Dnia 28 kwietnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2011 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C.N. i D.N. na decyzję Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] stycznia 2011 r., uzupełnionym pismem z dnia [...] lutego 2011 r. C.N. i D.N. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2010r. nr [...] oraz szereg decyzji wydanych przez Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej.
Wezwani do sprecyzowania skargi poprzez podanie, czy powyższe pisma stanowią również skargę na wymienione w nim decyzje Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej, czy też stanowią jedynie zapowiedź zaskarżenia tych rozstrzygnięć, skarżący podali, iż zaskarżają wszystkie decyzje wymienione w piśmie z dnia [...] lutego 2011 r.
W związku z powyższym, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 3 marca 2011 r. skargi C.N. i D.N. (pierwotnie zarejestrowane pod sygn. akt II SA/Go 78/11) zostały rozdzielone i zarejestrowane pod odrębnymi sygnaturami, o czym skarżący zostali poinformowani.
Jedną z wyłączonych skarg, stanowiła skarga na decyzję Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Skargę należało odrzucić.
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza jej dopuszczalności.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) p.p.s.a. skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Wniesienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargi na decyzję organu pierwszej instancji (w tym przypadku Dyrektora Centrum Pomocy Rodzinie i Polityki Społecznej), z pominięciem etapu rozpoznania sprawy przez administracyjny organ odwoławczy (Samorządowe Kolegium Odwoławcze), należy uznać za niewyczerpanie środków zaskarżenia w rozumieniu art. 52 p.p.s.a., tym bardziej, że decyzja zawierała prawidłowe pouczenie o przysługującym stronie środku zaskarżenia - odwołaniu do SKO, które należało wnieść za pośrednictwem organu pierwszej instancji w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Jest to jedna z przyczyn niedopuszczalności skargi, o jakiej mowa w art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Kraków, wyd. Zakamycze 2005, s. 158), w związku z czym wniesiona skarga nie mogła zostać rozpoznana pod względem merytorycznym i została odrzucona.
W świetle powyższych okoliczności, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.