Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marek Szumilas Sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 kwietnia 2010 r. wniosku S.M. o wyłączenie sędziego WSA Grażyny Staniszewskiej od rozpoznania sprawy ze skargi S.N. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r. nr XXXIII/270/09 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy postanawia: oddalić wniosek o wyłączenie sędziego.
Pismem z [...] marca 2010 r. skarżąca złożyła zażalenie na postanowienie sądu z
3 lutego 2010 r., II SA/Go 32/10 odrzucające skargę na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr XXXIII/270/09 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy oraz na postanowienie sądu z 11 marca 2010 r, II SA/Go 32/10, odrzucające skargę kasacyjną złożoną na w/w postanowienie. W zażaleniu podała, iż sędzia Grażyna Staniszewska w przedmiocie rozpoznania skargi nie wykazała staranności oraz rzetelnego wnioskowania, aby dojść do prawdy. Stwierdziła, iż "Pani Sędzia stworzyła własną fabułę w dodatku tendencyjną, podwójnie pracując dla jednej strony, która starała się udowodnić, że w barbarzyński sposób, z chciwości można wycinać bez żadnych podstaw i skutków prawnych kilkuwiekowe drzewa". W ocenie skarżącej przy dokładnym rozpoznaniu skargi i dowodów dostarczonych przez skarżącą, sędzia Grażyna Staniszewska nie odrzuciłaby złożonej skargi. Wobec powyższego skarżąca wniosła o spowodowanie ponownego rozpatrzenia skargi z 17 grudnia 2009 r. przez inny skład sędziowski Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp.
Wniosek powyższy z uwagi na jego treść należało zakwalifikować jako wniosek o wyłączenie sędziego WSA Grażyny Staniszewskiej od rozpoznawania sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając wniosek skarżącej, sąd wskazuje, że każdy obywatel ma umocowane w Konstytucji RP prawo do bezstronnego sądu. Realizację tego prawa gwarantują przepisy ustaw proceduralnych, w tym instytucja wyłączenia sędziego uregulowana w art. 18-24 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r, nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a.
Zgodnie z art. 18 § 1 p.p.s.a, sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Z kolei stosownie do art. 19 p.p.s.a, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. We wniosku o wyłączenie sędziego strona powinna uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.). Treść art. 19 p.p.s.a nie wskazuje jakiego rodzaju okoliczności mogłyby uzasadniać podejrzenie braku bezstronności i tym samym wyłączenie sędziego. Wobec powyższego zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania oraz na treść podejmowanego rozstrzygnięcia przez sędziego.
Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie występuje żadna z przesłanek o jakich mowa w art. 18 § 1 i 3 p.p.s.a oraz art. 19 p.p.s.a.
Podstawa wskazana przez skarżącą jako powód wyłączenia sędziego, nie ma oparcia w przepisach ustawy. Okoliczności podnoszone przez skarżącą dotyczące niedokładnego rozpoznania złożonej skargi i dostarczonych przez skarżącą dowodów w rzeczywistości dotyczą kwestii które mogą być kontrolowane przez wyższą instancję, na skutek wniesionego środka odwoławczego. Natomiast przeświadczenie strony, iż sąd nie wykazał staranności i rzetelnego wnioskowania nie uzasadnia wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie.
Wobec powyższego i przy braku innych podstaw, wniosek o wyłączenie sędziego na zasadzie art. 22 § 1 p.p.s.a należało oddalić.