Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Brzezińska (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.B. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

POSTANOWIENIE

Dnia 7 sierpnia 2007 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym:

Przewodniczący Asesor WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.B.

na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej p o s t a n a w i a :

odrzucić skargę.

Sygn. akt II SA/Go 437/07

UZASADNIENIE

D.B., w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.

o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn.zm.), wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] marca 2007 r., nr VI/70/07 w przedmiocie rozpatrzenia ponownie wniesionych skarg na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Uchwałą tą Rada Miasta, na podstawie przepisu art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z art. 239 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego, podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w uchwale nr IV/33/07 z dnia [...] stycznia 2007 r. w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, do ponownie wniesionych skarg z [...] grudnia 2006 r., [...] stycznia, [...] lutego oraz [...] lutego 2007 r. - z powodu braku wskazania nowych okoliczności w sprawie.

W skardze do tutejszego Sądu D.B. wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, albowiem jej zdaniem Rada Miasta powieliła zaniedbania i nieprawidłowości popełnione przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz podległych mu pracowników.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarg podlegała odrzuceniu.

Na wstępie należy podkreślić, że postępowanie w sprawach skarg i wniosków zostało samodzielnie uregulowane w dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego, którego rozdział 2, obejmujący przepisy art. 227 - 240, normuje postępowanie skargowe. W myśl art. 227 K.p.a. przedmiotem skargi może być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. W sytuacji, gdy przepisy szczególne nie określają organów właściwych do rozpatrywania skarg, zgodnie z art. 229 pkt 3 k.p.a. organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, jest rada gminy.

W postępowaniu skargowym uregulowanym w dziale VIII k.p.a. nie rozstrzyga się konkretnej sprawy administracyjnej, w konsekwencji nie kończy się ono wydaniem decyzji administracyjnej. Stosownie do art. 237 § 3 k.p.a. o sposobie załatwienia skargi zawiadamia się skarżącego, przy czym elementy składowe tego zawiadomienia określa art. 238 § 1 k.p.a. Nie służy na nie skarga do sądu administracyjnego, nie jest ono bowiem innym niż decyzje i postanowienia aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej, dotyczącym uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (G. Łaszczyca, Cz. Martysz, A. Matan, Kodeks postępowania administracyjnego, t. II, Zakamycze 2005, s. 544-545). Tego typu akty lub czynności muszą spełniać następujące przesłanki: nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, są podejmowane w sprawach indywidualnych, muszą mieć charakter publicznoprawny, dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Ostatnia przesłanka oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 29-30). Zawiadomienie z art. 238 § 1 k.p.a. nie posiada tej ostatniej cechy, co przesądza o niezaskarżalności tego typu czynności.

Strona 1/2