Dnia 16 listopada 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione p o s t a n a w i a : 1. przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej, 2. zwrócić ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim J.B. kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem nienależnie uiszczonej opłaty kancelaryjnej.
Postanowieniem z dnia 21 lipca 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., skargę J.B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r. J.B. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata celem wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego postanowienia oraz zwolnienie od kosztów sądowych. Postanowieniem z dnia 15 września 2010 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego adwokata oraz odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych z uwagi na zwolnienie skarżącego od obowiązku uiszczenia tychże kosztów z mocy ustawy (art. 239 pkt 1 p.p.s.a.). Dnia 8 października 2010 r. do Sądu wpłynęła informacja z Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu dla skarżącego pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata R.K..
Pismem z dnia [...] października 2010 r. (data wpływu do Sądu) pełnomocnik strony skarżącej zwrócił się o wydanie z akt sprawy odpisu zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...], skargi J.B. oraz postanowienia Sądu z dnia 21 lipca 2010 r. Składając wniosek pełnomocnik uiścił opłatę kancelaryjną w kwocie 20 zł. Natomiast dnia [...] listopada 2010 r. pełnomocnik zapoznał się z aktami niniejszej sprawy.
Dnia 4 listopada 2010 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 lipca 2010 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając wniosek pełnomocnik podał, iż pismo informujące o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dla J.B. otrzymał w dniu 8 października 2010 r. W związku z tym skarga kasacyjna nie mogła zostać wniesiona w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu odpisu orzeczenia kończącego postępowanie. Adwokat R.K. wniósł natomiast skargę kasacyjną w terminie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o ustanowieniu go pełnomocnikiem skarżącego w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek zasługiwał na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Zasadą jest przy tym, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, co wynika z art. 175 § 1 p.p.s.a.
Skoro skarżący, nie posiadając środków finansowych na pokrycie kosztów związanych z ustanowieniem zawodowego pełnomocnika, w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej zwrócił się o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu, to oczywistym jest, że nie był w stanie w tym terminie złożyć w Sądzie skargi kasacyjnej czyniącej zadość wymogowi z art. 175 § 1 p.p.s.a., przede wszystkim ze względu na czas potrzebny do przeprowadzenia postępowania w przedmiocie prawa pomocy. Okoliczność ta przemawia za uznaniem wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej za usprawiedliwiony, bowiem uchybienie terminowi zostało spowodowane przyczynami niezawinionymi od skarżącego.