Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] września 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, dalej SKO, po rozpatrzeniu odwołania J.K. utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych i Funduszu Alimentacyjnego Centrum Pomocy Rodzinie z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego w związku z opieką na B.K..
Powyższa decyzja wraz z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, w tym o terminie i sposobie wniesienia skargi do Sądu za pośrednictwem SKO została doręczona skarżącej w dniu 16 września 2019 r.
W dniu 14 stycznia 2020 r. skarżąca wniosła skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp., za pośrednictwem SKO. Jednocześnie złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca w uzasadnieniu wniosku wskazała, że po odebraniu decyzji, w dniu 18 września 2019 r. otrzymała informację od brata zamieszkałego w [...], o znacznym pogorszeniu się jego stanu zdrowia. Wskazała, że brat ma 74 lata, jest samotny, niepełnosprawny i wymagał całodobowej opieki. Skarżąca natychmiast wyjechała ze swojego miejsca zamieszkania, by zapewnić bratu opiekę. Skarżąca podkreśliła, że w trakcie choroby brata i jej pobytu u niego w [...] nie była w stanie podjąć żadnych czynności w kwestii złożenia skargi. Strona oświadczyła, że do [...] wróciła w dniu 10 stycznia 2020 r. i natychmiast podjęła niezbędne czynności w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Ponadto w myśl art. 87 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1); w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany przy zastosowaniu obiektywnego miernika staranności, jaki można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Natomiast do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się stany nadzwyczajne, takie jak np. problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe, obłożna choroba (por. postanowienie NSA z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt II GZ 752/13, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Ponadto, przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminu, należy wziąć pod uwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez nią działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (postanowienie Sądu Najwyższego z 6 października 1998 r., sygn. akt II CKN 8/98, LEX nr 50679).
Jak wynika z postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia
15 stycznia 2020 r., sygn. akt I OZ 1329/19, istnieją w orzecznictwie rozbieżności co do sposobu określenia terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Jednakże na uwadze mieć należy charakter czynności, której wniosek ten dotyczy i skutki wywołane odrzuceniem takiego wniosku. W tym przypadku związany on jest ze skargą do wojewódzkiego sądu administracyjnego, a jego odrzucenie zamknęłoby stronie prawo do sądu.
W ocenie Sądu, wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi należało uznać za zasadny. Zdaniem Sądu skarżąca wskazała na okoliczności, które pomimo staranności skarżącej uniemożliwiły jej dokonanie czynności w postępowaniu sądowym w terminie.
Skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia. Sąd uznał, że przyczyna uchybienia ustała w dniu
10 stycznia 2020 r., kiedy to skarżąca wróciła do miejsca zamieszkania. Skarga wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia została wniesiona osobiście do organu w dniu 14 stycznia 2020 r.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.