Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Zespołu Szkół [...] z dnia [...] r. o przywrócenie terminu uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie ochrony przeciwpożarowej postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Dnia 9 lipca 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim wpłynęła skarga Zespołu Szkół [...] na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] maja 2010 r.
Zarządzeniem z dnia 12 lipca 2010 r. Przewodniczący Wydziału wezwał stronę skarżącą - Zespół Szkół [...] -do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł. Wezwanie doręczono 15 lipca 2010 r. Od tego dnia strona skarżąca miała 7 dni (tj. do dnia 23 lipca 2010 r. ) na uiszczenie wpisu pod rygorem odrzucenia skargi. W wyznaczonym terminie obowiązku tego strona nie dopełniła.
Pismem z dnia [...] lipca 2010 r. Dyrektor Zespołu Szkół [...] zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z wnioskiem o przywrócenie terminu uiszczenia wpisu, uzasadniając go twierdzeniem, iż osoby pełniące w okresie wakacyjnym dyżury w sekretariacie Zespołu Szkół nie rozumieją ważności, powagi i terminowości sprawy. Jednocześnie strona skarżąca dokonała w dniu 26 lipca 2010 r. wpłaty na konto bankowe Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego kwoty 200 zł tytułem wpisu sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlegał oddaleniu.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 15, poz. 1270 ze zm., dalej jako : ppsa ), jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło
Sygn. akt II SA/Go 510/10 wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Kryterium braku winy, o jakiej mowa w art. 87 § 2 ppsa stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Zarówno w nauce postępowania administracyjnego, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, panuje zgodność co do tego, że oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. (J.P. Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004, s. 149; por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia z 14 stycznia 1972 r., II CRN 448/71, OSPiKA 1972, z. 7-8, poz. 144). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku - por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002 r., V SA 793/02 ( M.Pr. 2002, nr 23, s. 1059). Nadto w orzecznictwie podkreśla się powszechnie, iż przy ocenie winy strony lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia z dnia 6 października 1998 r., II CKN 8/98, LEX nr 50679). Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 1998 r., sygn. akt IV SA 1153/96, (LEX nr 45637)., brak winy w uchybieniu terminu należy przyjąć wtedy, gdy zainteresowany nie był w stanie przeszkody pokonać (usunąć) przy użyciu sił i środków normalnie dostępnych, nie ryzykując własnym bądź innych zdrowiem, życiem lub narażając siebie bądź innych na poważne straty majątkowe. Z tej przyczyny, nie można uznać braku winy w działaniu strony w przypadku, gdy uchybienie terminu wynika ze sposobu zorganizowania pracy pracowników jednostki organizacyjnej. Każda jednostka organizacyjna obowiązana jest zorganizować pracę w sposób gwarantujący należytą staranność i dbałość o swoje interesy. Wynika to z faktu, że wszelkie konsekwencje faktyczne i prawne wynikające z uchybień w zakresie organizacji pracy obciążają tą jednostkę. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się, iż przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, są tak skonstruowane, że przy ocenie czy uchybienie terminu jest zawinione, czy też nie, nie rozróżnia się sytuacji, w których zaniedbanie pracownika osoby prawnej (