Dnia 13 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G.S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego na skutek wniosku G.S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
G.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego. Zaskarżona decyzja została doręczona G.S. w dniu 5 czerwca 2018 r., natomiast skarga została wniesiona dnia 6 lipca 2018 r. (data stempla pocztowego na kopercie, k. 4 akt sądowych).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na wniesienie jej po upływie ustawowego trzydziestodniowego terminu.
Po doręczeniu odpisu odpowiedzi na skargę, pismem z dnia [...] września 2018 r. G.S. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Podał, iż zaskarżona decyzja została doręczona jego bratu K.S., który nie posiada upoważnienia do odbioru korespondencji kierowanej do skarżącego, jednak bracia mają wspólną siedzibę swoich przedsiębiorstw. Zaskarżona decyzja została przekazana skarżącemu później, w dodatku z błędną informacją co do daty doręczenia, co zdaniem skarżącego świadczy o braku jego winy. Na potwierdzenie swojej argumentacji skarżący przesłał wypisy z CEIDG - swój oraz brata K.S..
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu okazał się niezasadny.
Stosownie do treści art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), dalej w skrócie p.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli jednak strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.), przy czym w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Skarżący powziął wiadomość o uchybieniu terminu do wniesienia skargi najpóźniej z chwilą doręczenia mu odpisu odpowiedzi na skargę (w której podano datę doręczenia zaskarżonej decyzji oraz datę wniesienia skargi), tzn. w dniu 29 sierpnia 2018 r. Z kolei w dniu 4 września 2018 r. (data stempla pocztowego na kopercie) złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Należy zatem przyjąć, że wymóg z art. 87 § 1 p.p.s.a. został spełniony.
Przechodząc do merytorycznego rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu należy zwrócić uwagę, iż brak winy po stronie podmiotu dokonującego czy zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in. przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, czy też mylne poinformowanie strony o terminie i trybie wniesienia środka zaskarżenia. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, wyd. LexisNexis Warszawa 2008, s. 381 oraz przywołane tam orzecznictwo sądowe). Ciężar uprawdopodobnienia przesłanek świadczących o niezawinionym uchybieniu terminu obciąża osobę, która z wnioskiem takim występuje.