Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie powołania Powiatowego Rzecznika Konsumentów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Asesor WSA Michał Ruszyński (spr.) Protokolant sekr. sąd. Monika Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2008 r. sprawy ze skargi Powiatu S. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie powołania Powiatowego Rzecznika Konsumentów postanawia: umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym [...] Wojewoda Lubuski stwierdził nieważność uchwały Rady Powiatu S. [...] w sprawie powołania Powiatowego Rzecznika Konsumentów, w całości. Organ nadzoru stwierdził, że akt powyższy istotnie narusza prawo, tj. art. 3a ustawy z dnia 22 marca 1990r. o pracownikach samorządowych (Dz.U.

z 2001 r. Nr 142, póz. 1593 ze zm. -zwanej dalej u.p.s)., albowiem przepis ten przewiduje bezwzględny nakaz stosowania procedury konkursowej przy naborze kandydatów na stanowisko powiatowego rzecznika konsumentów, gdy tymczasem powołanie przez Radę Powiatu S. Powiatowego Rzecznika Konsumentów -E.P. (z dniem 11 czerwca 2008r), nie zostało poprzedzone otwartym postępowaniem konkursowym.

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze złożył Powiat S., wnosząc o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu skarżący zarzucił:

- naruszenie art. 3a oraz art. 2 pkt 3 u.p.s, poprzez ich błędną wykładnię,

- naruszenie art. 1a u.p.s, przez jego niezastosowanie, oraz

- naruszenie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2007r. Nr 50, póz. 331 ze zm. - zwanej dalej u.o.k.k), poprzez jego błędną wykładnię.

W uzasadnieniu skargi skarżący podkreślił, że bezpośrednią, ustawową podstawę prawną do powołania powiatowego rzecznika konsumentów stanowią art. 39 ust. 1 oraz art. 40 ust. 1 u.o.k.k. W ocenie skarżącego przepisy te stanowią realizację dyspozycji zawartej w art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, według której konkretne zadania powiatu sferze publicznej określone są odrębnymi przepisami. Prowadzi to do wniosku, że art. 39 ust. 1 i art. 40 ust. 1 u.o.k.k mają charakter lex specialis wobec ustawy o samorządzie powiatowym. Skarżący zwrócił uwagę, iż z art. 40 ust. 1 u.o.k.k wynika wprost, iż "rzecznika konsumentów powołuje i odwołuje rada powiatu". Oznacza to, że nabór na stanowisko Powiatowego Rzecznika Konsumentów nie musiało być poprzedzone postępowaniem konkursowym.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda Lubuski wniósł o jej oddalenie, wskazując, iż Rada Powiatu S. podczas [...] sesji w dniu [...] podjęła uchwałę Nr [...], na mocy której ponownie powołała (tym razem z dniem 27 sierpnia 2008r.) na stanowisko Powiatowego Rzecznika Konsumentów E.P.. Co więcej powołanie rzecznika poprzedzało przeprowadzenie otwartego naboru na to stanowisko. W ocenie Wojewody Lubuskiego powyższe zachowanie Rady Powiatu S. świadczy jednoznacznie, iż organ powiatu wbrew wcześniejszemu stanowisku przedstawionemu w skardze, w pełni podziela pogląd organu nadzoru. A zatem Rada zgadza się z faktem, że powiatowy rzecznik praw konsumentów jest pracownikiem samorządowym, ze wszystkimi tego konsekwencjami - w tym również tymi wynikającymi z art. 3a u.p.s.

Pismem [...] skarżący cofnął skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. Nr 153, póz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Stosownie natomiast do art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie cofnięcie skargi jest dopuszczalne. Z tych względów i na podstawie art. 60 w związku z art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a orzeczono jak w postanowieniu.

Strona 1/1