Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej nr XXXIII/221/2009 z dnia [...]r. w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 22 września 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej nr XXXIII/221/2009 z dnia [...]r. w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] z dnia [...] czerwca 2009r. Wojewoda, działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej nr XXXIII/221/2009 z dnia [...] maja 2009r. w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych.

Pismem z dnia [...] lipca 2009r. skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wniósł w imieniu Gminy pełnomocnik - radca prawny M.K..

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie podkreślić należy, że zgodnie z brzmieniem przepisu art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące gminy podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia.

Stosownie do treści art. 83 § 1 z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej ppsa w zw. z art. 111 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) bieg terminu określonego w dniach upływa z końcem ostatniego dnia tego terminu, przy czym jeżeli początkiem terminu jest pewne zdarzenie - jak w tym przypadku doręczenie rozstrzygnięcia nadzorczego - przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło. Ponadto, stosownie do art. 83 § 2 ppsa, jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, wówczas za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Zauważyć przy tym trzeba, że termin do wniesienia skargi jest zachowany, jeżeli w ciągu jego biegu skarga została złożona w siedzibie organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie (art. 54 § 1 ppsa), bądź została nadana na adres tego organu w polskim urzędzie pocztowym (art. 83 § 3 ppsa).

Skoro zatem zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody nr [...] z dnia [...] czerwca 2009r. doręczono Radzie Miejskiej w dniu 12 czerwca 2009r., co potwierdza adnotacja widniejąca na odpisie znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru, to ostatnim dniem terminu do wniesienia skargi był dzień 13 lipca 2009r.

Z uwagi na fakt, że pełnomocnik strony skarżącej nadał skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze na adres Wojewody dnia 16 lipca 2009r., stwierdzić należy, iż uchybiono terminowi do jej wniesienia.

W tym miejscu wskazać trzeba, że skutek przekroczenia terminu do wniesienia skargi został określony przez ustawodawcę w art. 58 § 1 pkt 2 ppsa, zgodnie z którym skarga dotknięta takim uchybieniem podlega odrzuceniu. Odrzucenie skargi w oparciu o powyższy przepis jest obowiązkiem sądu i nie zależy od jego uznania.

Z tych względów, na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1