Dnia 14 września 2018 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim - Krzysztof Rogalski po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku Z.K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego w sprawie ze skargi Z.K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek p o s t a n a w i a : umorzyć postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego.
Z.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2018 r. skarżącemu zostało przyznane na jego wniosek prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Pełnomocnikiem skarżącego został wyznaczony adwokat K.P..
Wyrokiem z dnia 16 maja 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę Z.K. na wskazaną wyżej decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Pełnomocnik skarżącego sporządził i złożył do akt sprawy opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, której odpis został doręczony skarżącemu.
Dnia 21 sierpnia 2018 r. do WSA w Gorzowie Wlkp. wpłynął złożony na formularzu PPF kolejny wniosek Z.K. o przyznanie prawa pomocy, uzupełniony pismem z dnia [...] września 2018 r., iż obejmuje on ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, który skarżący umotywował chęcią wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w niniejszej sprawie wyroku.
Postępowanie w przedmiocie przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika należało umorzyć.
Stosownie do treści art. 249a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
Strona nie może skutecznie domagać się wyznaczenia kolejnej osoby do pełnienia funkcji pełnomocnika, jeżeli przyznane jej prawo pomocy zostało już zrealizowane (postanowienia NSA z 4 stycznia 2011 r., II OZ 1313/10; 11 stycznia 2011 r., II OZ 1320/10; 7 września 2011 r., I OZ 654/1; 22 grudnia 2011 r., II FZ 806/11; 4 września 2014 r., I OZ 685/14; 16 września 2014 r., I OZ 724/14, WSA w Opolu z 11 września 2018 r., I SA/Op 123/18, orzeczenia.nsa.gov.pl) - a tak jest w niniejszej sprawie, bowiem skarżący ma już ustanowionego adwokata. Niezadowolenie strony z działań pełnomocnika z urzędu nie stanowi przy tym podstawy do zmiany pełnomocnika, a tym bardziej ponownego wydania postanowienia o przyznaniu prawa pomocy w tym zakresie. Sąd ustanawia pełnomocnika w ramach prawa pomocy tylko raz.
W powyższej sytuacji skarżący nie może skutecznie domagać się wyznaczenia kolejnego adwokata czy radcy prawnego z urzędu, bowiem przyznane mu prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane. Również sporządzenie przez pełnomocnika opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej nie uzasadnia ponownego przyznania prawa pomocy i wyznaczenia nowego pełnomocnika z urzędu (postanowienie NSA z 10 listopada 2015 r., I OZ 1463/15).
Z powyższych względów postępowanie zainicjowane ponownym wnioskiem skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika należało uznać za bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 249a p.p.s.a., w związku z czym podlega ono umorzeniu.
W konsekwencji, na podstawie art. 249a p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.