Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie WIkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrównania zasiłku pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyrokiem z dnia 19 grudnia 2007 r. oddalił skargę B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. [...] w przedmiocie odmowy wyrównania zasiłku pielęgnacyjnego. Referendarz sądowy postanowieniem [...] ustanowił dla skarżącej radcę prawnego. Dnia 21 marca 2008 r. do Sądu wpłynął wniosek pełnomocnika z urzędu B. D. radcy prawnego W.W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Do wniosku została dołączona skarga kasacyjna. Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. przywrócił termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
W skardze kasacyjnej pełnomocnik zarzucił wyrokowi:
- obrazę art. 2 w zw. z art. 69 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, polegający na orzeczeniu o odmowie wyrównania zasiłku pielęgnacyjnego na rzecz B. D. na podstawie przepisu art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, który to przepis wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r. sygn. akt P 28/07, został uznany za niezgodny z cytowanymi wyżej przepisami Konstytucji, co biorąc pod uwagę, iż zaskarżony wyrok zapadł około dwa miesiące po wydaniu orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny, prowadzi do wniosku, iż istniała podstawa do uchylenia zaskarżonej decyzji.
W konkluzji skargi kasacyjnej jej autor wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. celem ponownego rozpoznania i zasądzenie kosztów postępowania na rzecz pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, gdyż skarżąca należności z tego tytułu nie uregulowała.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Już na wstępie należy podkreślić, iż skarga kasacyjna winna czynić zadość wymogom formalnym dla każdego pisma w postępowaniu sądowym, jak i szczególnym przewidzianym dla tegoż środka odwoławczego, a także zostać prawidłowo opłacona (art. 176, art. 230 §1,2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153 póz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.).
Skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem prawnym, jej wniesienie jest obwarowane szeregiem wymogów odnoszących się zarówno do możliwych ustawowych podstaw tej skargi jak i do jej formy (art. 174 i art. 176 p.p.s.a.). To szczególny charakter skargi kasacyjnej sprawia, że przepisem art. 175 § 1 p.p.s.a. wprowadzono przymus adwokacko-radcowski związany z jej sporządzaniem. W art. 176 p.p.s.a. ustawodawca przewidział dwa rodzaje warunków, jakie winna spełniać skarga kasacyjna, jako środek odwoławczy. W pierwszej kolejności, stosownie do art. 46 i 47 omawianej ustawy, winna ona czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym, co oznacza, że w skardze kasacyjnej należy oznaczyć sąd, do którego jest skierowana, podać imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczyć rodzaj sądu, zamieścić osnowę skargi kasacyjnej, podpis jej autora, wymienić załączniki, oznaczyć miejsce zamieszkania stron i ich pełnomocników lub adres do doręczeń. Po drugie skarga kasacyjna powinna spełniać wymagania szczególne właściwe tylko dla tego rodzaju środka odwoławczego, a mianowicie powinna zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia; wskazanie, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części; przytoczenie podstaw kasacyjnych oraz wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia wraz z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Tylko w pierwszym przypadku, gdy skarga kasacyjna nie spełnia wymagań formalnych przewidzianych dla pisma procesowego mogą one ulec konwalidacji w trybie i na zasadach określonych w art. 49 § 1 p.p.s.a. Niespełnienie natomiast wymogów szczególnych, przewidzianych wyłącznie dla skargi kasacyjnej nie podlega sanacji. W konsekwencji obarczona nieusuwalnymi brakami w zakresie elementów konstrukcyjnych skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna. Zgodnie z art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: