Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J.D.-J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych p o s t a n a w i a : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
J.D.-J. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...]. Rozstrzygnięciem tym Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], stwierdzającą wygaśnięcie z dniem 31 maja 2009 r. wydanego skarżącej zezwolenia Nr [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. na sprzedaż napojów alkoholowych, zawierających do 4,5 % zawartości alkoholu i piwa przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży.
Skarżąca wraz ze skargą wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w całości. Uzasadniając wniosek podała, że wykonanie zaskarżonej decyzji skutkowałoby trudnymi do odwrócenia konsekwencjami, poprzez pozbawienie możliwości sprzedaży wskazanych napojów alkoholowych, co spowodowałoby u skarżącej szkodę w postaci utraconych przychodów, które są jej niezbędne do bieżącego regulowania należności, w tym również z tytułu wynagrodzeń dla pracowników.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z powyższego wynika zatem, że do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności konieczne jest spełnienie przynajmniej jednej ze wskazanych przesłanek, przy czym ciężar wykazania ich istnienia spoczywa na stronie.
Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń bądź okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy bądź okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie zaskarżonego aktu jest uzasadnione, a staje się ono uzasadnione wtedy, gdy stronie grozi szkoda, która nie będzie mogła być naprawiona przez późniejszy zwrot świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu.
Tymczasem w przedmiotowej sprawie, skarżąca nie uprawdopodobniła w sposób rzetelny, że pozbawienie jej możliwości sprzedaży napojów alkoholowych doprowadzi do wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje dla niej trudne do odwrócenia skutki.
Strona nie przedstawiła żadnych konkretnych dokumentów, ani nie podała żadnych wiarygodnych informacji, co do swojej sytuacji materialnej, zarobków, jakie uzyskuje w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz wydatków jakie ponosi.
Wskazanie jedynie, że wykonanie zaskarżonej decyzji skutkowałoby trudnymi do odwrócenia konsekwencjami w postaci utraconych przychodów, które są niezbędne do bieżącego regulowania należności, w tym również z tytułu wynagrodzeń dla pracowników, nie stanowi wystarczającej przesłanki do tego, aby pozytywnie rozpoznać wniosek skarżącej i wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżąca prowadzi usługi hotelowe, tak więc sprzedaż napojów alkoholowych nie jest jej jedynym źródłem zysku, co oznacza, że będzie posiadała środki finansowe na pokrycie bieżących wydatków.
Na marginesie, należy zaznaczyć, że postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest rozstrzygnięciem tymczasowym. Postanowienie tego rodzaju ma charakter wpadkowy, zaś jego byt prawny kończy się z chwilą wydania przez sąd wyroku.
W niniejszej sprawie został już wyznaczony termin rozprawy na dzień
18 listopada 2009 r. Zgodnie z art. 152 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi, sąd w wyroku określi, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt nie może być wykonany.
W konsekwencji, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.