Dnia 9 stycznia 2020 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim - Krzysztof Rogalski po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2020 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat B.S. o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia tytułem zastępstwa prawnego wykonanego na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi G.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych p o s t a n a w i a : przyznać ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim adwokat B.S. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia, tytułem zastępstwa prawnego wykonanego na zasadzie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Go 767/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę G.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Ustanowiona dla skarżącego z urzędu na zasadzie prawa pomocy pełnomocnik - adwokat B.S., działając za pośrednictwem pełnomocnika substytucyjnego, przedłożyła opinię o braku podstaw do wniesienia zażalenia od wydanego w sprawie postanowienia o odrzuceniu skargi, która została uznana przez sąd za sporządzoną z zachowaniem zasad należytej staranności (k. 93 akt sądowych). Nadto wniosła o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając jednocześnie, że pomoc prawna nie została opłacona w całości ani w części.
Wyznaczony pełnomocnik ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków na podstawie art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a.
Jeśli chodzi o wynagrodzenie adwokata za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną stronie z urzędu, to kwestia ta została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18). Rozporządzenie to nie przewiduje wprost możliwości przyznania pełnomocnikowi wynagrodzenia za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia zażalenia od postanowienia kończącego postępowanie przed sądem pierwszej instancji. Jednakże opinia taka jest czynnością najbliższą rodzajowo opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, za sporządzenie której pełnomocnikowi przysługuje wynagrodzenie (postanowienie NSA z 15 czerwca 2004 r., OSK 93/04, ONSAiWSA z 2004 r. z. 2, poz. 23). Z tego względu należną adwokatowi opłatę należało wyliczyć w oparciu o § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, zgodnie z którym opłata za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Wobec powyższego wynagrodzenie pełnomocnika za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia zażalenia od postanowienia kończącego postępowanie przed sądem pierwszej instancji ustalono w wysokości 75% opłaty określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia (wynoszącej 240 zł), tj. 180 zł. Ponadto stawkę opłaty w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (23%).
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.