Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń na skutek wniosku M.Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Sentencja

Dnia 17 grudnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń na skutek wniosku M.Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a : przywrócić termin do wniesienia skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 6 listopada 2015 roku, sygn. akt II SA/Go 794/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę M.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń na pokrycie kosztów utrzymania osoby małoletniej w rodzinie zastępczej. Przyczyną odrzucenia skargi było trzydniowe uchybienie ustawowemu terminowi do jej wniesienia.

Przed upływem siedmiu dni od dnia doręczenia powyższego postanowienia M.Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na wspomnianą wyżej decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Podała, że jest osobą chorą, w okresie biegu terminu do wniesienia skargi miała poważne problemy ze zdrowiem, dlatego nie była w stanie go dotrzymać. W odpowiedzi na wezwanie do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu skarżąca podała, iż choruje na serce, cukrzycę, nadciśnienie oraz ma poważne problemy z kręgosłupem, w związku z którymi została zakwalifikowana do operacji. Schorzenia te nasiliły się w ostatnim okresie, dodatkowo nałożyły się na to problemy rodzinne skarżącej, przez co nie była ona w stanie wszystkiemu temu podołać i dlatego nie dotrzymała terminu do wniesienia skargi. Do pisma załączyła zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że choruje na cukrzycę typu drugiego, nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca oraz chorobę zwyrodnieniową stawów, przy czym choroby te wymagają stałego leczenia oraz stałego przyjmowania leków.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje

Wniosek o przywrócenie terminu zasługiwał na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Jednocześnie wnioskodawca powinien uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.). Nadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Skarżąca dochowała wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o przywrócenie terminu. Wynikający z art. 87 § 1 p.p.s.a. siedmiodniowy termin do złożenia wniosku został zachowany, zaś z uwagi na fakt, że w dniu złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi znajdowała się ona już w Sądzie, brak było podstaw do bezwzględnego domagania się od strony złożenia tego wniosku za pośrednictwem organu, zgodnie z treścią art. 87 § 3 p.p.s.a.

Jeżeli chodzi natomiast o kwestię merytorycznej zasadności wniosku, to zdaniem Sądu analiza okoliczności podniesionych przez skarżącą wskazuje, że w tej konkretnej sprawie uprawdopodobniła ona brak swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi w stopniu wystarczającym do przywrócenia tego terminu.

W świetle powyższych okoliczności, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.

Strona 1/1