Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Brzezińska po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2009 r. sprawy ze skarg J.M. i J.M. o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych zakończonej wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2008 roku, sygn. akt II SA/Go 138/08 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. akt II SA/Go 138/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargi J.M. i J.M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2008 roku nr [...] w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych. W sprawie tej stronę skarżącą reprezentował pełnomocnik adw. J.L., wyznaczony w ramach prawa pomocy. Odpis wydanego w sprawie wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżących w dniu 3 października 2008 r. (data na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, k. 167 akt o sygn. II SA/Go 138/08).
Dnia 22 października 2008 r. (data stempla pocztowego na kopercie, k. 4 akt o sygn. II SA/Go 806/08) J.M. oraz J.M. wnieśli skargę o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Go 138/08, powołując na nowe dokumenty stanowiące dowód rzeczywistego stanu prawnego w obrębie ewidentnej samowoli budowlanej. Jednocześnie zobowiązali pełnomocnika adw. J.L., ustanowionego z urzędu, do złożenia wniosku obligującego Sąd do nałożenia na właściwe organy obowiązku wydania nakazu przymusowej rozbiórki wszystkich inwestycji Państwa K. dokonanych "po dniu 1 grudnia 1989 r. do dziś". Skarżący podnieśli, iż organy nie wykazały, iż G. i J.K. wykonują swoje inwestycje zgodnie z prawem, na podstawie pozwolenia na budowę. Ponadto podkreślili, iż ustalenia poczynione przez organy są nieprawdziwe i nie znajdują oparcia w dokumentacji, którą organy dysponują. Wnieśli również o powtórne zbadanie akt sprawy, uwzględnienie wskazanych przez nich okoliczności i orzeczenie zgodnie z ich żądaniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skargę o wznowienie postępowania należało odrzucić.
Instytucja wznowienia postępowania sądowego opiera się na przysługującej poza tokiem instancji skardze o presumpcję wadliwego procesu i zastąpienie zapadłego w sprawie orzeczenia nowym rozstrzygnięciem. Nadzwyczajny charakter tego środka prawnego, skierowanego przeciwko prawomocnemu wyrokowi powoduje, że przywrócenie stanu sprzed zamknięcia ulegającego wznowieniu postępowania sądowego może nastąpić wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie.
Zgodnie z art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2007 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - dalej w skrócie "p.p.s.a."), w przypadkach przewidzianych w dziale VII tej ustawy można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem.
Wznowienia postępowania można żądać z powodów określonych w kolejnych artykułach od 271 do 273 p.p.s.a. W myśl przepisu art. 280 § 1 p.p.s.a. właściwy do wznowienia postępowania sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga w tym przedmiocie została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W razie braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, natomiast w przypadku ich spełnienia wyznaczy rozprawę.
Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż podstawową przesłanką pozwalającą na skuteczne wniesienie skargi o wznowienie postępowania jest prawomocność orzeczenia kończącego to postępowanie. Jak wynika z przepisu art. 168 § 1 p.p.s.a. prawomocność orzeczenia polega na tym, że od danego orzeczenia nie przysługuje środek odwoławczy. Środkiem odwoławczym przysługującym od orzeczenia kończącego postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym jest, w myśl art. 173 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie (bądź jej pełnomocnikowi) odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 177 § 1 p.p.s.a.).