Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.W. na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego postanawia: odrzucić skargę.
E.W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej [...] z dnia [...] listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
Organ pouczył stronę, iż na decyzję służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...], w terminie 14 dni od doręczenia przedmiotowej decyzji. Powyższą decyzję wraz z pouczeniem doręczono skarżącemu w dniu 19 listopada 2019 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Przystępując do rozpoznania skargi sąd administracyjny zobowiązany jest zbadać jej dopuszczalność, gdyż zgodnie z przepisem art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a.", w razie niedopuszczalności skargę odrzuca się bez merytorycznej oceny jej zasadności.
W myśl przepisu art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przepis ten wyraża zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie powinno zastępować postępowania administracyjnego, a więc nie może zostać wszczęte dopóty, dopóki to postępowanie się toczy, jak również zasadę, że postępowanie sądowoadministracyjne nie może zostać uruchomione, jeżeli nie zostały wykorzystane środki weryfikacji kwestionowanych aktów i czynności, dostępne podmiotowi, który chce uruchomić postępowanie sądowoadministracyjne, w postępowaniu administracyjnym (vide: T. Woś- red., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Warszawa 2005, str. 235).
Warunkiem dopuszczalności skargi jest więc wyczerpanie przez skarżącego przysługujących mu środków zaskarżenia w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] listopada 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego.
Podkreślić należy, iż zaskarżona decyzja jest decyzją pierwszoinstancyjną, albowiem od niej przysługiwało odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zatem skarga wniesiona w niniejszej sprawie musiała być uznana za niedopuszczalną. W przypadku decyzji wydanej przez organ I instancji stronie nie przysługuje bowiem skarga do sądu administracyjnego, a jedynie odwołanie rozpatrywane w odwoławczym postępowaniu administracyjnym. Innymi słowy, decyzja organu I instancji, która nie ma waloru ostateczności może być weryfikowana wyłącznie w drodze postępowania odwoławczego, a nie w drodze postępowania przed sądem administracyjnym.
Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd, na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.