Dnia 22 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Ireneusz Fornalik po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.P. o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego zakończonej wyrokiem z dnia 18 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Go 568/09 postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Wyrokiem z dnia 18 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Go 568/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. oddalił skargę J.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2009r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego. W sprawie tej skarżącą reprezentował pełnomocnik wyznaczony w ramach prawa pomocy, adwokat A.K..
W dniu 19 listopada 2009r. wpłynął do Sądu wniosek pełnomocnika skarżącej o sporządzenie uzasadnienia ww. orzeczenia.
Dnia 24 listopada 2009 r. (data stempla pocztowego na kopercie) J.P. wniosła skargę o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Go 936/09. Jako podstawę wznowienia wskazała nienależyte reprezentowanie jej przez pełnomocnika z urzędu, adwokata A.K.. Uzasadniając swój wniosek strona podała ponadto, iż nie została poinformowana o terminie rozprawy i dlatego nie mogła przedstawić dowodów oraz swojego stanowiska.
Wobec powyższego pismem z dnia 2 grudnia 2009r. (k. 9 akt sądowych) Sąd wezwał skarżącą do podania czy cofa swoje pełnomocnictwo udzielone pełnomocnikowi wyznaczonemu w ramach prawa pomocy - w terminie 7 dni pod rygorem przyjęcia, że podtrzymuje to pełnomocnictwo.
W odpowiedzi na ww. wezwanie w piśmie z dnia [...] grudnia 2009r. skarżąca oświadczyła, że podtrzymuje pełnomocnictwo udzielone adwokatowi A.K..
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę o wznowienie postępowania należało odrzucić.
Instytucja wznowienia postępowania sądowego opiera się na przysługującej poza tokiem instancji skardze o presumpcję wadliwego procesu i zastąpienie zapadłego w sprawie orzeczenia nowym rozstrzygnięciem. Nadzwyczajny charakter tego środka prawnego, skierowanego przeciwko prawomocnemu wyrokowi powoduje, że przywrócenie stanu sprzed zamknięcia ulegającego wznowieniu postępowania sądowego może nastąpić wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie.
Zgodnie z art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2007 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., w przypadkach przewidzianych w dziale VII tej ustawy można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem.
Wznowienia postępowania można żądać z powodów określonych w artykułach od 271 do 273 p.p.s.a. Zgodnie z art. 280 § 1 p.p.s.a. sąd właściwy do wznowienia postępowania bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga w tym przedmiocie została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W razie braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, natomiast w przypadku ich spełnienia wyznaczy rozprawę.
Z powyższego wynika, iż podstawową przesłanką pozwalającą na skuteczne wniesienie skargi o wznowienie postępowania jest prawomocność orzeczenia kończącego to postępowanie. Prawomocność polega na tym, że od danego orzeczenia nie przysługuje środek odwoławczy, co wynika z art. 168 § 1 p.p.s.a. Środkiem odwoławczym przysługującym od orzeczenia kończącego postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym jest, stosownie do art. 173 § 1 p.p.s.a., skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie (bądź jej pełnomocnikowi) odpisu orzeczenia z uzasadnieniem - art. 177 § 1 p.p.s.a.