Brak jest podstaw do przyjęcia, że od orzeczenia komisji dyscyplinarnej o jakiej mowa w art. 27 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1593 ze zm./ przysługuje stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wiesława B. na postanowienie Komisji Dyscyplinarnej II instancji przy Urzędzie Miejskim w K.-R. z dnia 28 stycznia 2003 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania dyscyplinarnego w sprawie zwolnienia ze służby postanawia - odrzucić skargę.
Właściwość rzeczowa Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika z art. 16-19 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
W szczególności art. 19 pkt 1 cytowanej ustawy stanowi, że Sąd nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Nie jest też właściwy w sprawach dyscyplinarnych, chyba że ustawa stanowi inaczej /art. 19 pkt 3/.
Przepisy ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1593 ze zm./ w art. 25-30 regulują kwestie odpowiedzialności porządkowej i dyscyplinarnej pracowników samorządowych mianowanych. W szczególności art. 25 tej ustawy stanowi, że w kwestiach nieuregulowanych ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i 3, art. 36 ust. 6 i art. 37 ustawy o pracownikach urzędów państwowych.
Ustawa o pracownikach samorządowych nie stanowi w żadnym przepisie, aby od orzeczeń komisji dyscyplinarnych stronie służyła skarga do NSA. Z kolei z uwagi na treść art. 25 tej ustawy nie można uznać, że w sprawie ma zastosowanie art. 36[7] ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ bowiem ustawodawca nie zawarł uregulowań o odpowiednim stosowaniu tego ostatnio przywołanego przepisu.
Tym samym brak jest podstaw do przyjęcia, że od orzeczenia komisji dyscyplinarnej o jakiej mowa w art. 27 ustawy o pracownikach samorządowych przysługuje stronie skarga do NSA.
Nie oznacza to jednak, że mianowany pracownik samorządowy, a taki status miał skarżący, pozbawiony jest prawa do sądu w związku z orzeczeniem wydanym przez komisję dyscyplinarną. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 15 marca 2001 r. /I PKN 298/00 - OSNAP 2002 nr 24 poz. 588/ mianowany pracownik samorządowy może wystąpić do sądu pracy z powództwem o uchylenie kary wymierzonej prawomocnie przez komisje dyscyplinarną /art. 8, art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji RP/.
Z powyższych uregulowań jednoznacznie wynika zatem, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpatrzenia przedmiotowej skargi.
Dlatego z mocy art. 27 ust. 2 ustawy o NSA podlegała ona odrzuceniu.