Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. F. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi E. F. na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia 24 września 2013 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Wyrokiem z dnia 27 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę E. F. na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia 24 września 2013 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego. Odpis ww. wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 12 maja 2014 r., wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej.
W dniu 12 czerwca 2014 r. (data nadania przesyłki na poczcie) pełnomocnik skarżącego wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jednocześnie dokonując czynności, której termin został uchybiony. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że w dniu 10 czerwca 2014 r. skarga kasacyjna została omyłkowo wysłana na adres Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zamiast do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, wbrew dyspozycji art. 177 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W nagłówku skargi kasacyjnej prawidłowo wskazano, że jest wnoszona za pośrednictwem WSA w Kielcach, a błędne zaadresowanie koperty było wynikiem przemęczenia i późnej pory, a nie zawinionego zachowania. Wnioskodawca podkreślił, że uchybienie terminu było zaledwie jednodniowe i przywołał postanowienie NSA z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. I OZ 100/12.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Jednym z warunków skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest dochowanie, określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a., terminu do wniesienia tego wniosku, który wynosi 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
Regulacja zawarta w art. 86 § 1 i art. 87 § 2 p.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony ubiegającej się o przywrócenie terminu. Ocena ta została pozostawiona uznaniu sądu, który badając wystąpienie braku winy w uchybieniu terminu powinien uwzględnić wszystkie okoliczności sprawy, w tym obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Uprawdopodobnienie braku winy oznacza zaś wykazanie takich okoliczności, które mimo spełnienia obowiązku zachowania należytej staranności, uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności, gdyż były nie do przewidzenia lub nie do przezwyciężenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. akt FZ 713/04). Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (por. wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2007 r., II OSK 479/07).