Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Żak po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2008 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku S.S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jego skargi na uchwałę Rady Gminy z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1. oddalić wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych 2. oddalić wniosek o ustanowienie dla skarżącego radcy prawnego.
W dniu 23 stycznia 2008r. S. S. złożył urzędowy formularz o przyznanie prawa pomocy, w którym wnioskował o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie radcy prawnego. Skarżący podał, że nie jest w stanie uiścić wpisu sądowego, ponieważ posiada miesięczny dochód w kwocie [...] zł. Ponadto na leczenie wielu schorzeń przeznacza prawie cały swój dochód. Korzysta z pomocy syna oraz Ośrodka Pomocy Społecznej. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie posiada żadnego majątku.
Postanowieniem z dnia 8 lutego 2008r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach oddalił wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie radcy prawnego. W uzasadnieniu wskazał, że prawo pomocy przysługuje osobie, która nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny. Skarżący natomiast, mimo że sam osiąga niski dochód, otrzymuje od syna znaczne kwoty z przeznaczeniem na realizowanie inwestycji, ponadto z okoliczności sprawy wynika, że skarżący prowadzi wraz z synem wspólne gospodarstwo domowe.
W sprzeciwie od powyższego postanowienia skarżący podniósł, że nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego, a pożyczki syna na realizację inwestycji mają zapewnić mu godne życie na starość.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W ocenie Sądu wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy jest bezzasadny.
Stosownie do treści art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) zwanej dalej ppsa, w razie wniesienia sprzeciwu na zarządzenie lub postanowienie referendarza w przedmiocie prawa pomocy, orzeczenie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Przedmiotem osądu jest zatem złożony przez S. S. wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i radcy prawnego.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt.1 ustawy p.p.s.a przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym art.246 § 1pkt.2 p.p.s.a), przy czym stosownie do art. 245 § 3 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Prawo pomocy jest instytucją wyjątkową i jej istota sprowadza się do pokrycia przez Skarb Państwa kosztów postępowania sądowego oraz fachowego pełnomocnika, w sytuacji, gdy strona ze względu na swoją sytuację finansową nie jest w stanie uiścić tych kosztów bez uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania dla siebie i rodziny.