Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2017 r na posiedzeniu niejawnym wniosków K. P. i M. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. P. i M. P. na uchwałę Rady Miejskiej w Chmielniku z dnia 27 marca 2015 r. nr VI/41/2015 w przedmiocie przekształcenia Szkoły Podstawowej W Zreczu Dużym w filię Szkoły Podstawowej im. Stefana Żeromskiego w Chmielniku postanawia: I. umorzyć postępowanie w sprawie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych II. ustanowić dla K. P. i M. P. adwokata z urzędu, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Kielcach.
K. P. i M. P. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Chmielniku z dnia 27 marca 2015 r. w przedmiocie przekształcenia Szkoły Podstawowej w Zreczu Dużym w filię Szkoły Podstawowej im. Stefana Żeromskiego w Chmielniku. Do skargi załączyli wypełnione formularze PPF wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych.
Ze złożonych formularzy wynika, że wnioskodawcy prowadzą gospodarstwo domowe wspólnie z synami w wieku 9 lat i 17 lat. Cała rodzina utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę skarżącego w wysokości 1584,54 zł netto i zasiłku rodzinnego w wysokości 317 zł miesięcznie. Wnioskodawcy nie wykazali innego majątku oprócz domu wielkości 78 m kw o wartości 180 tysięcy złotych i samochodu marki [...], rok produkcji 2000 o wartości około 5 tysięcy złotych. Skarżący podali następujące stałe wydatki miesięczne: 300 zł tytułem opłat za media, 180zł za telewizję, internet, telefon, 300 zł na paliwo, kwartalne: 72 zł tytułem opłaty za odpady komunalne, 41 zł - podatek od nieruchomości, roczne: 3500 zł na opał, 500 zł na ubezpieczenie i przegląd samochodu. Ponadto ponoszą koszty związane z zakupem leków, wizytami lekarskimi i edukacją dzieci.
Postanowieniem referendarza z dnia 19 maja 2017 r. zwolniono skarżących od kosztów sądowych w całości.
Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę K. P. i M. P.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie prawa pomocy. Zgodnie z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od kosztów sądowych w całości lub w części przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Za każdym razem na wnioskodawcy ciąży jednak obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych przez stronę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpoznawanej sprawie biorąc pod uwagę sytuację majątkową i życiową wnioskodawców, przede wszystkim dochód wystarczający jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych czteroosobowej rodziny oraz brak majątku oprócz domu i starego samochodu, uznano że nie są oni w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i małoletnich dzieci. Zatem ich wnioski o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym zasługują na uwzględnienie.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.