Wniosek w przedmiocie zatwierdzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D.
Sentencja

Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 9 czerwca 2009 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. Ż. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. W., M. Z. i R. R. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr: [...] w przedmiocie zatwierdzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D. p o s t a n a w i a I. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, II. oddalić wniosek o ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

E. W., M. Ż., R. R. jako przedstawiciele Społecznego Komitetu Protestacyjnego przeciwko lokalizacji cmentarza w lasach chronionych B. wnieśli skargę na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr: [...] w przedmiocie zatwierdzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D.

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 300 zł M. Ż. złożyła w dniu 29 maja 2009 r. wypełniony formularz PPF, w którym wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem i piętnastoletnią córką. Skarżąca wykazała własność domu wielkości 170 m kw obciążonego kredytem hipotecznym, - części mieszkania wielkości 50 m kw oraz własność 1 ha nieużytków na terenie podmokłym. Wnioskodawczyni nie pracuje, jej mąż prowadzi działalność gospodarczą, w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 30 kwietnia 2009 r. wykazał stratę w wysokości 18378,93 zł. Skarżąca umotywowała wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych faktem, że w tej sprawie nie występuje jako osoba fizyczna, tylko jako jedna z mieszkańców protestujących przeciwko zamieszczeniu w studium zagospodarowania przestrzennego w lasach chronionych B. cmentarza parafialnego.

Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.

Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Ubiegający się o przyznanie prawa pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

Podkreślić ponadto należy, iż opłaty sądowe, do których zalicza się wpis, stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienie od tego rodzaju danin stanowi odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Z tego względu może być stosowane jedynie w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia.

W rozpatrywanej sprawie nie zachodzą okoliczności do przyznania prawa pomocy. Wnioskodawczyni sama podkreśla, że nie występuje jako osoba fizyczna, tylko jako jedna z mieszkańców protestujących przeciwko zamieszczeniu w studium zagospodarowania przestrzennego w lasach chronionych B. cmentarza parafialnego. Występowanie w interesie lokalnej społeczności nie jest w świetle obowiązujących przepisów prawnych okolicznością uzasadniającą przyznanie prawa pomocy. W tej sytuacji brak jest podstaw prawnych do przerzucania na innych obywateli kosztów postępowania sądowoadministracyjnego obciążających przedstawiciela komitetu protestującego liczącego ponad 200 osób. Grupa kilkuset mieszkańców B. jest w stanie zebrać środki finansowe na opłacenie wpisu sądowego od skargi wynoszącego 300 zł, poniesienie innych kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika prawnego do występowania przed sądami administracyjnymi we wspólnym interesie całej protestującej społeczności.

Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1