Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 8 czerwca 2010 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. T. z dnia 4 czerwca 2010 r. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odtworzenia akt administracyjnych w sprawie wydania aktu własności ziemi postanawia: I. przywrócić M. T. termin do złożenia formularza PPF, II. ustanowić dla M. T. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka, III. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości.
M. T. pismem z dnia 18 maja 2010 r. wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z jej skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] w przedmiocie odtworzenia akt administracyjnych w sprawie wydania aktu własności ziemi. Wniosek nie został złożony na urzędowym formularzu PPF. Pismem z dnia 21 maja 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wezwał skarżącą do uzupełnienia tego braku i wypełnienia odpowiedniego formularza w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Ze zwrotnego potwierdzeniu odbioru wynika, że wezwanie zostało doręczone M. T. w dniu 25 maja 2010 r. Wyznaczony 7-dniowy termin upłynął w dniu 1 czerwca 2010 r. Dnia 4 czerwca 2010 r. skarżąca nadała na poczcie wypełniony formularz urzędowy PPF wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. We wniosku podniosła, że uchybienie terminu nastąpiło z powodu jej pobytu w szpitalu. Do wniosku dołączyła kartę informacyjną leczenia szpitalnego, z której wynika, że M. T. w okresie od dnia 31 maja 2010 r. do dnia 2 czerwca 2010 r. przebywała na Oddziale Ortopedyczno-Urazowym Szpitala Powiatowego z powodu zaawansowanej zmiany zwyrodnieniowej prawego biodra.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a., sąd na wniosek strony przywraca termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, jeżeli uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Stosownie do art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast art. 87 § 4 p.p.s.a. stanowi, że równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przywrócenie uchybionego terminu jest więc możliwe w sytuacji, gdy uchybienie to nie było przez stronę zawinione i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia, nie zaś udowodnienia, okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, o czym stanowi art. 87 § 2 p.p.s.a. Kwestię oceny braku winy ustawodawca pozostawił do uznania sądu. Daje to sądowi możliwość wzięcia pod uwagę wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, które uzna za istotne, przy uwzględnieniu obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2008 r. sygn. akt I OZ 354/08 ).
W rozpatrywanej sprawie wnioskodawczyni w przekonujący sposób wykazała, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy, gdyż było wynikiem pobytu w szpitalu poza miejscem zamieszkania z powodu choroby uniemożliwiającej samodzielne poruszanie się. Skarżąca nadała na poczcie wypełniony formularz PPF niezwłocznie po wyjściu ze szpitala. Daje to podstawę do przywrócenia uchybionego terminu.
Odnosząc się natomiast do wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata należy wskazać, że zgodnie z art. 245 § 2 i 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przysługuje ono osobie, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Udowodnienie przez wnioskodawcę tych okoliczności daje podstawę do pozytywnego rozpatrzenia wniosku.
Biorąc pod uwagę trudną sytuację majątkową i życiową skarżącej wykazaną w formularzu PPF, przede wszystkim: niepełnosprawność, niski dochód z renty rodzinnej (931,74 zł netto) stanowiącej jedyne źródło utrzymania jej samej i bezrobotnego syna, brak majątku, duże wydatki na leczenie, uznano, że nie jest ona w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a zatem jej wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zasługuje na uwzględnienie.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 i § 3 w zw. z art. 86 §1, art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.