Wniosek w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonanie robót budowlanych
Sentencja

Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Dnia 29 czerwca 2012 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonanie robót budowlanych postanawia: I. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. II. oddalić wniosek o ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22.III.2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę S. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na wykonanie robót budowlanych.

W dniu 25.VI.2012 r. skarżący złożył formularz PPF wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata do skargi kasacyjnej.

Ze złożonego formularza wynika, że S. K. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną, utrzymują się z jego renty w wysokości 841,79 zł oraz emerytury żony w wysokości, której wnioskodawca nie zna. Skarżący podał, że renta od 2010 r. jest zajęta przez komornika. Wnioskodawca nie wykazał innego majątku poza domem wielkości 90 m².

Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.

Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270) przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych i wynagrodzenia fachowego pełnomocnika przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem. Ubiegający się o przyznanie prawa pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym powinno mieć charakter wyjątkowy i być stosowane w stosunku do osób żyjących w ubóstwie (przykładowo do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia). Strona będąca osobą fizyczną powinna partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe, w szczególności posiada stały miesięczny dochód przewyższający ustalone minimalne wynagrodzenie za pracę.

W rozpatrywanej sprawie skarżący nie wykazał w sposób przekonujący, że nie jest w stanie uiścić wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w wysokości 250 zł, ponieść innych ewentualnych kosztów sądowych nie przekraczających jednorazowo kwoty 100 zł oraz wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika prawnego z wyboru. Wnioskodawca oświadczył, że nie zna wysokości emerytury żony, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, co wydaje się mało wiarygodne. Skarżący poinformował, wprawdzie, że pobiera rentę w wysokości 841,79 zł miesięcznie oraz że renta od 2010 r. jest zajęta przez komornika. Jednakże, jak wynika z akt sprawy, S. K. przy tak niskich zadeklarowanych dochodach był w stanie uiścić wpis sądowy od skargi w wysokości 500 zł, opłatę kancelaryjną w wysokości 100 zł oraz zatrudnić adwokata z wyboru. Pełnomocnik z wyboru zapoznał się w dniu w dniu 14.V.2012r. z aktami sprawy. Ponadto S.K. z własnej woli ponosił koszty związane z obfitą korespondencją i składaniem dodatkowych materiałów dowodowych w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym. W świetle powyższych okoliczności, dane wskazane we wniosku o przyznanie prawa pomocy są niekompletne i niewiarygodne. Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu nie zasługuje zatem na uwzględnienie i podlega zatem oddaleniu.

Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art.245 § 1 i 2 oraz art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1