II SA/Ke 383/11 POSTANOWIENIE Dnia 22 czerwca 2011r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. N. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 marca 2011r. znak: [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
W dniu 24 maja 2011r. P. N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 marca 2011r. znak: [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego. W skardze tej zawarła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Zaskarżona decyzja została bowiem doręczona stronie w dniu 4 kwietnia 2011r.
Wniosek o przywrócenie terminu skarżąca uzasadniła tym, że pismo z ww. decyzją odebrał jej dziadek, który z uwagi na problemy z pamięcią nie potrafił wskazać miejsca, w którym odłożył przesyłkę. Do wniosku załączono zaświadczenie o jego chorobie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W ocenie Sądu wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, a we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu. Oznacza to, iż strona nie jest zobowiązana w postępowaniu o przywrócenie terminu do udowodnienia braku swej winy, wystarczy bowiem, że uprawdopodobni tę okoliczność.
W rozpoznawanej sprawie z treści wniosku nie wynika, czy skarżąca zachowała siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W tej sytuacji Sąd zobligowany był wydać rozstrzygnięcie merytoryczne na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. (por. B. Dauter [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009. s. 268).
W ocenie Sądu wskazane przez stronę okoliczności istotnie uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do uiszczenia wpisu nastąpiło bez jej
II SA/Ke 383/11 winy. Znajdujące się w aktach sprawy zwrotne poświadczenie odbioru potwierdza, że skarżąca otrzymała zaskarżoną decyzję w trybie doręczenia zastępczego, nie zaś do rąk własnych. Z akt sprawy wynika, że dziadek skarżącej jest osobą w podeszłym wieku (rok urodzenia 1927), legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe, wymaga stałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Choruje na zespół otępienny miażdżycowy. Prawdopodobnym zatem jest, że nie potrafił wskazać gdzie odłożył korespondencję z organu. W tej sytuacji nie ma podstaw do przyjęcia, że uchybienie terminu do uiszczenia wpisu od skargi było wynikiem zawinionych działań czy niedbalstwa skarżącej.
W tej sytuacji przyjąć należy, iż okoliczności wskazane we wniosku skarżącej dostatecznie uprawdopodobniają, iż do uchybienia terminu doszło bez jej winy w rozumieniu art. 86 § 1 p.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe oraz konstytucyjne prawo skarżącej do sądu, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 86 i 87 p.p.s.a.