Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na uchwałę Rady Powiatu w Busku-Zdroju z dnia 28 czerwca 2012 r. nr XX/190/2012 w sprawie przyjęcia Powiatowego Programu Rozwoju Pieczy Zastępczej w Powiecie Buskim na lata 2012-2014 postanawia: odrzucić zażalenie A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 września 2014 r.
Postanowieniem z dnia 18 września 2014 r., doręczonym pełnomocnikowi skarżącego w dniu 6 października 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę kasacyjną A. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 23 grudnia 2013 r. odrzucającego skargę ww. na uchwałę Rady Powiatu w Busku-Zdroju z dnia 28 czerwca 2012 r. nr XX/190/2012 w sprawie przyjęcia Powiatowego Programu Rozwoju Pieczy Zastępczej w Powiecie Buskim na lata 2012-2014.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł w dniu 13 października 2014 r. zażalenie, które zostało podpisane przez niego osobiście.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.
W rozpoznawanej sprawie zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach odrzucające skargę kasacyjną zostało sporządzone osobiście przez A. G., a nie przez adwokata lub radcę prawnego. Należy podkreślić jednocześnie, że odpis postanowienia z dnia 18 września 2014r. został doręczony pełnomocnikowi skarżącego.
Zatem wniesione zażalenie, jako niespełniające wymogów określonych w art. 194 § 4 p.p.s.a, jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 i art. 194 § 4 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.