Wniosek w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości
Sentencja

Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 2 września 2008 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. K. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z. K. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości postanawia: I. oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, II. oddalić wniosek o ustanowienie radcy prawnego.

Uzasadnienie

Z. K. złożył urzędowy formularz PPF, w którym wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie z jego skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

W formularzu wnioskodawca podał, że prowadzi gospodarstwo domowe razem z bezrobotną żoną i jedynym źródłem ich utrzymania jest pobierana przez niego renta w wysokości [...] zł netto miesięcznie. Skarżący nie wykazał żadnego majątku poza mieszkaniem w bloku wielkości 55,5 m kw.

Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.

Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Ubiegający się o przyznanie prawa pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

W rozpatrywanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega oddaleniu. Przy ocenie sytuacji majątkowej Z. K. należy zwrócić uwagę na istotne okoliczności faktyczne wynikające z treści jego skargi i formularza PPF. Wnioskodawca podał w skardze, że wiosną tego roku stanął do przetargu na nabycie prawa użytkowania wieczystego działki nr [...] w O. przeznaczonej obecnie pod budownictwo jednorodzinne i wpłacił wadium. Gmina złożyła ofertę zakupu kwocie o 25.000 zł wyższej od zaproponowanej przez skarżącego. Z. K. podał we wniosku o przyznanie prawa pomocy wartość działki - 51.000 zł.

Żądanie przez skarżącego zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego z powołaniem się na jego niedostatek w sytuacji, gdy operuje znacznymi środkami finansowymi, choć formalnie utrzymuje siebie i żonę jedynie z renty i nie posiada żadnego majątku oprócz mieszkania w bloku, stanowi obejście przepisu art. 246 § 1 ustawy p.p.s.a. Przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym może mieć bowiem miejsce jedynie w sytuacjach wyjątkowych, gdy ze względu na ubóstwo wnioskodawcy nie może on ponieść jakichkolwiek wydatków związanych z postępowaniem. Sytuacja taka z całą pewnością nie ma miejsca w rozpoznawanej sprawie.

Ponadto, jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt II OZ 625/08, ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika prawnego z urzędu następuje tylko wówczas, gdy brak profesjonalnej pomocy prawnej może pozbawić stronę możliwości obrony swoich praw. Takie niebezpieczeństwo nie zachodzi w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym z uwagi na gwarancje procesowe przewidziane w art. 134 § 1 i art. 140 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Sąd zatem bada wnikliwie sprawę bez względu na fachowość, treść i konstrukcję skargi lub wniosku sporządzonych przez stronę. Ponadto sąd poucza strony działające w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia od orzeczeń sądowych

Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245§ 1 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1