Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Pędziwilk - Moskal po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K. na postanowienie Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W dniu [...] J.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na postanowienie Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę organ administracji wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że na postanowienie organu wyznaczające w trybie art. 37 § 2 k.p.a. dodatkowy termin załatwienia sprawy nie służy zażalenie ( art. 141 § 1 k.p.a.), a zatem skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U nr 153.poz.1270 ze zm.) zwanej dalej ustawą p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zgodnie z art. 3 § 2 pkt. 2 tej ustawy kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty.
Na postanowienie Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy, wydane w trybie art. 37 § 2 k.p.a., nie służy zażalenie (por. art. 141 § 1 k.p.a.). Zaskarżone postanowienie nie kończy postępowania w sprawie ani też nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Nie jest to również inny akt lub czynność organu dotycząca przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisu prawa ( art. 3 § 1 pkt. 4 ustawy p.p.s.a).
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy p.p.s.a. skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.