Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 3 września 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T.S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi T.S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym T.S. zawarła wniosek "o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia skargi przez Sąd." W samej skardze, jak i w piśmie z dnia 6.08.2010r., którym ponownie wniosła "o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego", wniosku tego nie uzasadniła podnosząc argumenty dotyczące meritum zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Na wstępie należy podnieść, że przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., nie znają instytucji "wstrzymania postępowania egzekucyjnego". Stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd może natomiast na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części tego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ponieważ wniosek skarżącej zawarty został w skardze na postanowienie WINB z dnia [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym, Sąd potraktował go jako wniosek o wstrzymanie wykonania tego właśnie postanowienia.
Uregulowane w art. 61 § 3 p.p.s.a. wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest odstępstwem od zasady, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności (art. 61 § 1). Przesłanką uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Jednocześnie użyte w art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. pojęcia nieostre tj. "trudne do odwrócenia skutki" i "znaczna szkoda" wymagają skonkretyzowania w postaci dokładnej i wyczerpującej argumentacji wnioskodawcy (postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2009r., II FZ 39/09, LEX 489786).
W przypadku wniosku o wstrzymanie nie wystarczy powołanie się na możliwość spowodowania szkody przez wykonanie aktu lub czynności, lecz konieczne jest wykazanie przez stronę w czym upatruje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody ewentualnie trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. W niniejszej sprawie skarżąca nie podała żadnych okoliczności na uzasadnienie tezy, że zachodzą przesłanki z art. 61 § 3 p.p.s.a.
W świetle powołanych wyżej przepisów prawa, strona składająca wniosek o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności winna przekonać Sąd o tym, że wykonanie tego aktu lub czynności, bez wątpienia, zrodzi niebezpieczeństwo wystąpienia skutków, o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. W niniejszej sprawie nie zawierający dokładnego i wyczerpującego uzasadnienia wniosek, jak również analiza akt sprawy, nie doprowadziła Sądu do takiego przekonania.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, działając na podstawie art. 61 § 1, 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.