Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Chobian po rozpoznaniu w dniu [...] na posiedzeniu niejawnym wniosku W. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich postanawia przywrócić W. P. termin do wniesienia skargi.
Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z [...] utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] dotyczącą pozbawienia W. P. uprawnień kombatanckich.
Powyższa decyzja została doręczona W. P. w dniu 23 marca 2013 r. natomiast skargę W. P. wniósł 21 maja 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym). Na początku tej skargi skarżący wskazał, że zdaje sobie sprawę, że złożył ją po terminie. Terminu nie mógł jednak dochować, bo był obłożenie chory. W dalszej części podał, że cierpi na wiele poważnych chorób, w tym na obustronną przepuklinę pachwinową, która wymaga zabiegu operacyjnego, a ponadto ma trudności w poruszaniu się.
W odpowiedzi na wniosek o przywrócenie terminu organ wniósł o jego oddalenie wskazując, że skarżący wskazał, że obłożnie chorował, ale nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zmianami), dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a. w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Oznacza to, że nie jest wymagane, aby strona, która uchybiła terminowi udowodniła okoliczności, wskazujące na brak winy; wystarczy że je uprawdopodobni.
Mając na uwadze, że jak to wynika z akt administracyjnych, a także samej skargi, W. P. jest osobą samotną i starszą - [...] ukończył 88 lat, zasady doświadczenia życiowego wskazują, że w okresie biegu terminu do zaskarżenia decyzji mógł cierpieć na długotrwałą chorobę, zmuszającą go do leżenia w łóżku, a w konsekwencji uniemożliwiającą mu zachowanie terminu do wniesienie skargi. Dlatego też za zbędne Sąd uznał zobowiązywanie go do udowodnienia, poprzez złożenie zaświadczenia lekarskiego, że w tym okresie choroba faktycznie uniemożliwiła mu dokonanie czynności procesowej. Jak już bowiem wspomniano, w ocenie Sądu, w tej konkretnej sprawie okoliczność ta została uprawdopodobniona.
Dlatego mając powyższe na uwadze na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. należało postanowić jak w sentencji.