Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 4 lutego 2010 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego p o s t a n a w i a oddalić wniosek o ustanowienie adwokata.
M. B. do swojej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 listopada 2009r. w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego dołączyła formularz urzędowy PPF, wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Ze złożonego formularza i akt sprawy wynika, że wnioskodawczyni ma orzeczoną separację z mężem przebywającym w Wielkiej Brytanii i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z dwoma małoletnimi synami. Skarżąca pracuje na pół etatu i zarabia 638 zł netto miesięcznie. Wnioskodawczyni dostaje z funduszu alimentacyjnego po 500 zł na dziecko. Ponadto otrzymuje z pomocy społecznej zasiłek rodzinny po 90 zł na dziecko, a na młodszego niepełnosprawnego syna zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł i dodatek w wysokości 80 zł. W sumie zadeklarowany miesięczny dochód netto trzyosobowej rodziny wynosi 2051 zł. Skarżąca wymieniła następujące miesięczne wydatki: 150 zł na leczenie dzieci, 50 zł na leczenie neurologiczne wnioskodawczyni, czynsz za mieszkanie - 317 zł, media -około 130 zł, prąd i gaz - 80zł , telefon i Internet 150 zł, wydatki na żywność - 1500 zł, wydatki związane ze szkołą - 50 zł, odzież - 100 zł. W sumie zadeklarowane miesięczne wydatki wynoszą 2527 zł. Ponadto oświadczyła, że starszy syn wymaga pomocy w niektórych przedmiotach szkolnych, co stwarza dodatkowe koszty.
Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.
Zgodnie z art. 245 § 1 i art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm., -zwanej dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego). Ubiegający się o prawo pomocy winien w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające-może zwrócić się o pomoc państwa.
W rozpatrywanej sprawie, po pierwsze należy w poinformować w trybie art. 6 p.p.s.a., że wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezzasadny, gdyż zgodnie z art. 239 pkt 1 lit.a p.p.s.a, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej, w tym również świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Oznacza to, że skarga zostanie rozpoznana przez Sąd bez pobierania od wnioskodawczyni jakichkolwiek opłat.