Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Żak po rozpoznaniu w dniu 22 września 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.S. na decyzję Naczelnika Miasta i Gminy C. z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 9 sierpnia 2011r. K.S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, za pośrednictwem Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WINB), skargę na decyzję Naczelnika Miasta i Gminy C. z dnia [...], znak: [...] udzielającą M.Ł. pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego położonego w C. przy ul. K.
W odpowiedzi na skargę WINB w Kielcach wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu organ podniósł, że skarga dotyczy decyzji, która stała się ostateczna w organie I instancji. Wyjaśnił ponadto, że w obecnym stanie prawnym do wydawania decyzji udzielających pozwolenia na użytkowanie obiektów budowlanych uprawnieni są powiatowi inspektorzy nadzoru budowlanego, jednakże wobec oczywistej bezzasadności skargi WINB zaniechał przesłania jej do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn, niż wymienione w art. 58 § 1 pkt 1 - 5, jej wniesienie jest niedopuszczalne. Stosownie do treści art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Z treści skargi oraz dołączonej doń kopii zaskarżonej decyzji Naczelnika Miasta i Gminy C. z dnia [...] jednoznacznie wynika, iż jest to rozstrzygniecie organu administracji I instancji. Kwestionowana decyzja zawiera pouczenie o sposobie i terminie wniesienia środka odwoławczego. Zgodnie z art. 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Wniesienie skargi do sądu jest zatem dopuszczalne po uprzednim wyczerpaniu środków zaskarżenia, do których należy wskazane odwołanie. Obowiązek wyczerpania środków odwoławczych wynika z założenia, że sąd administracyjny nie zastępuje organów administracyjnych, a działania sądu nie mogą naruszać zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego (patrz. J.P. Tarno - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004, s. 97).
W tym stanie rzeczy należy uznać, iż zaskarżenie do Sądu decyzji Naczelnika Miasta i Gminy C. z dnia [...], znak: [...] jest niedopuszczalne, co stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. stanowi podstawę do odrzucenia skargi.
Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.