Referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Dnia 13 marca 2013 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S.P. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S.P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości.
S.P. złożyła w dniu 21.II.2013 r. na formularzu PPF wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.
W złożonym formularzu wnioskodawczyni podała, że prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, mieszka w domu należącym do dzieci i utrzymuje się z renty rodzinnej w wysokości 1097,09 zł brutto miesięcznie. Po potraceniu kwoty zajętej wskutek egzekucji administracyjnej, skarżącej jest wypłacana kwota 658,08 zł miesięcznie. Wnioskodawczyni nie wykazała żadnego majątku. Skarżąca oświadczyła, że miesięcznie płaci 216 zł za mieszkanie, za gaz około 60 zł, za prąd 90 zł. Pozostałą część dochodu wydaje na zakup leków, żywności i ubrań.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Zgodnie z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części, przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie biorąc pod uwagę sytuację majątkową skarżącej, a zwłaszcza brak majątku oraz niski dochód, który w całości jest przeznaczany na zaspokojenie jej bieżących potrzeb życiowych, w tym zakup leków, uznano, że nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Zatem jej wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym zasługuje na uwzględnienie.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7, art. 245 § 1 i 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.