Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej
Sentencja

Sygnatura akt II SA/Ke 700/05 P O S T A N O W I E N I E Dnia 20 marca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: asesor WSA Sylwester Miziołek, , , po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.P. na uchwałę Rady Miejskiej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę M.P.

Uzasadnienie strona 1/2

Dnia 11 kwietnia 2005 r. M.P. - Przewodniczący Komisji Statutowo-Regulaminowej Rady Miejskiej wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej z dnia [...] nr [...] w sprawie zmiany Statutu Gminy W. W skardze wskazał naruszenia procedury, jakie jego zdaniem, nastąpiły przy podejmowaniu wyżej wymienionej uchwały. Ponadto stwierdził, że przewidziana zaskarżoną uchwałą likwidacja komisji statutowo-regulaminowej ogranicza radnym możliwość działania i skutecznej kontroli oraz ma na celu uniemożliwienie skutecznego wyegzekwowania od Burmistrza działania na rzecz dobra wspólnego mieszkańców miasta i gminy W. Skarżący stwierdził również, że uchylenie uchwały uniemożliwi jemu i innym podpisanym pod skargą wykonywanie obowiązków radnego na rzecz dobra wspólnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje: Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.) ocena legalności uchwał rady gminy należy do organów nadzoru wymienionych w art. 86. - Prezesa Rady Ministrów i wojewody, a w zakresie spraw finansowych - regionalnej izby obrachunkowej lub do sądu administracyjnego w razie ich zaskarżenia przez te organy po upływie 30 dni od doręczenia im uchwał (art. 93). Z kolei rozstrzygnięcia nadzorcze tych organów mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego przez gminę, a podstawą do wniesienia skargi jest uchwała odpowiedniego organu gminy (art. 98) podjęta zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jego składu (art. 14). Według tej regulacji radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych pod jego nieobecność albo wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania.

Szczególną regulację zawiera art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepis ten stanowi, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Sformułowane w tym przepisie przesłanki muszą być spełnione łącznie, co zawsze bada sąd przed dokonaniem oceny skargi pod względem jej zasadności. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, "bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia" oznacza zarówno sytuację, gdy organ w doręczonej wnoszącemu odpowiedzi nie uwzględni jego wezwania, jak i wówczas, gdy organ gminy nie udzieli odpowiedzi na wezwanie. W tym drugim przypadku termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jest liczony od dnia, w którym upłynął dwumiesięczny termin przewidziany dla rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia. Taki wniosek można wyprowadzić z zestawienia ze sobą przepisu art. 35 § 3 kpa, do którego odsyła art. 101 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, z ust. 1 tego artykułu. Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w uchwale 7 sędziów NSA w Warszawie z dnia 4 maja 1998r. (opubl. FPS 1/98 ONSA 1998/3/78), które należy uznać za aktualne również w obowiązującym stanie prawnym.

Strona 1/2