Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Kobylecka po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. L. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Z. L. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 3 sierpnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 25 września 2015 r. Z. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 3 sierpnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego, doręczone stronie w dniu 19 sierpnia 2015 r.
W skardze zawarty został wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że uchybił terminowi z powodu choroby. Do wniosku załączono kserokopię zaświadczenia lekarskiego z dnia 21 września 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Jednym z warunków skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest dochowanie, określonego w art. 87 § 1 Ppsa, terminu do wniesienia tego wniosku, który wynosi 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Uprawdopodobnienie braku winy oznacza zaś wykazanie takich okoliczności, które mimo spełnienia obowiązku zachowania należytej staranności, uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności, gdyż były nie do przewidzenia lub nie do przezwyciężenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2005 r., sygn. FZ 713/04). Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (por. wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. II OSK 479/07).
W rozpoznawanej sprawie termin do wniesienia skargi upływał skarżącemu z dniem 18 września 2015 r. (art. 53 § 1 w zw. z art. 83 § 2 Ppsa). W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił w sposób wystarczający, że nie ponosi winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Skarżący przedłożył wprawdzie zwolnienia lekarskie, z którego wynika, że w okresie od 5 września do 18 września 2015 r. był niezdolny do pracy, nie wskazał jednak jakiej choroby dotyczyło i w jakim zakresie choroba ta uniemożliwiła złożenie skargi. Stan chorobowy, czy ogólnie mówiąc przebywanie na zwolnieniu lekarskim, mogą w określonych okolicznościach faktycznych stanowić przesłankę uzasadniającą przywrócenie terminu procesowego. Przesłanki przywrócenia uchybionego terminu oceniane są jednak zawsze indywidualnie, tj. z uwzględnieniem całokształtu okoliczności sprawy.
W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, podzielany przez Sąd orzekający w rozpoznawanej sprawie, że do okoliczności faktycznych, które uzasadniają przywrócenie uchybionego terminu zalicza się nagłą chorobę. Nie każda choroba jest przeszkodą do dokonania określonej czynności procesowej. Jest nią z reguły nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą. Nawet taka choroba, która wymaga leżenia, nie uzasadnia przywrócenia terminu, jeżeli przykładowo strona mogła nadać pismo w ustawowym terminie korzystając z pomocy domowników (por. postanowienie NSA z dnia 5 września 2013 r., sygn. FZ 746/13).
W niniejszej sprawie, wskazując we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi okoliczność przebywania na zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy, skarżący w żaden sposób nie wykazał, aby była to przeszkoda tego rodzaju, że wykluczała możliwość złożenia skargi osobiście, ewentualnie nadania na poczcie, tym bardziej, że czynności tej można było dokonać przez osobę trzecią. Na dołączonym do wniosku o przywrócenie terminu zaświadczeniu lekarskim w pkt 15 wpisano cyfrę "2", co zgodnie z zamieszczonym w zaświadczeniu objaśnieniem oznacza: "chory może chodzić". W ocenie Sądu wskazanie lekarskie tego rodzaju dowodzi, że choroba nie miała takiego charakteru, który uniemożliwiłby skarżącemu chociażby zlecenie dokonania czynności procesowej innej osobie. Niekwestionowana przez Sąd niezdolność do pracy nie była zatem przeszkodą, która uniemożliwiałaby wniesienie skargi w terminie.
W świetle powyższego wskazane we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi okoliczności nie uprawdopodabniają, że do jego uchybienia doszło z przyczyn od skarżącego niezależnych w rozumieniu art. 87 § 2 Ppsa. Z tego powodu Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 Ppsa, orzekł jak w postanowieniu.