Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska po rozpoznaniu w dniu 29 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. R. o zwrot kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi S. R. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r. nr XLVI/568/08 w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków w trybie bezprzetargowym na rzecz najemców w brzmieniu nadanym przez uchwałę nr CXIV/1538/10 Rady Miasta Krakowa z dnia 20 października 2010 r. w sprawie zmiany uchwały nr XLVI/568/08 Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków w trybie bezprzetargowym na rzecz najemców postanawia odmówić zwrotu kosztów postępowania sądowego
Uzasadnienie:
S. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r. nr XLVI/568/08.
Od skargi został uiszczony wpis w kwocie 300 zł.
Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie umorzył postępowanie sądowe z uwagi na uprzednie wyeliminowanie z obrotu prawnego przepisów uchwały Rady Miasta Krakowa z dnia 11 czerwca 2008 r. nr XLVI/568/08.
Pismem z dnia 3 września 2014 r. S. R. zwrócił się o zwrot kosztów postępowania z uwagi na wydanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie ww. postanowienia o umorzeniu postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Uwzględnienie żądania zwrotu poniesionych przez strony kosztów jest możliwe tylko w przypadkach ściśle określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przypadkach (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a.
Pierwszym z nich jest art. 200 p.p.s.a., zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.
Kolejnym jest art. 201 p.p.s.a., w którym uregulowano dwa dodatkowe wypadki, które poza uwzględnieniem skargi przez sąd (o czym mowa w art. 200 p.p.s.a.) dają podstawę do zasądzenia na rzecz skarżącego od organu zwrotu kosztów. Oba te wypadki dotyczą sytuacji, gdy wskutek skargi organ zmienił zaskarżony akt lub czynność (albo podjął działanie) bądź to w drodze samokontroli (art. 54 § 3 p.p.s.a.), bądź w efekcie skutecznie przeprowadzonej mediacji (art. 115-118 p.p.s.a.). Żadna z tych sytuacji nie miała jednak miejsca w rozpoznawanej sprawie.
Poza sytuacjami wskazanymi w art. 201 § 1 i 2 p.p.s.a. brakuje podstaw do zasądzania zwrotu kosztów na rzecz skarżącego od organu, gdy z innych powodów postępowanie zostanie umorzone. W takiej sytuacji w niektórych wypadkach (w razie cofnięcia skargi) wystąpi podstawa do zwrotu stronie z urzędu całego wpisu (art. 232 § 1 p.p.s.a.). Stan faktyczny przedmiotowej sprawy nie podlega jednak normie przewidzianej w art. 232 p.p.s.a. Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny nie odrzucił bowiem skargi, ani nie umorzył postępowania na skutek cofnięcia skargi przez skarżącego.
Nadto uiszczony przez skarżącego wpis sądowy w kwocie 300 zł jest opłatą należną i nie podlega zwrotowi. Opłata ta nie została prawomocnie uchylona w całości lub w części, nie stanowi też różnicy między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, jak również nie jest pozostałością z zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków (por. 225 p.p.s.a).
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 220, 201, 225 i 232 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.