Kraków, dnia 9 grudnia 2019r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w następującym składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Bursa po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] sp. z o. o. w W. na postanowienie Nr [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 14 czerwca 2019r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: 1. oddalić wniosek [...] sp. z o. o. w W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi; 2. oddalić wniosek [...] sp. z o. o. w W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia; 3. odrzucić skargę; 4. zwrócić [...] sp. z o. o. w W. kwotę 2648 zł (słownie: dwa tysiące sześćset czterdzieści osiem złotych) tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Strona skarżąca pismem z dnia 12 sierpnia 2019r. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wskazując, iż o ile postanowienie zostało doręczone w dniu 2 lipca 2019r. do obiektu biurowego przy ul. [...], [...], w którym znajdują się również pomieszczenia zajmowane przez stronę skarżącą, to jednak postanowienie nie zostało wydane przedstawicielowi wymienionej spółki, lecz pozostawione osobie nieuprawnionej do odbioru poczty w imieniu skarżącej na ogólnym sekretariacie całego budynku, gdzie oczekiwało przez nieomal miesiąc - aż do dnia 9.08.2019r. gdy zostało przekazane pracownikowi spółki. Dopiero zatem wówczas spółka powzięła wiedzę o fakcie doręczenia jej rzeczonej korespondencji, po czym niezwłocznie podjęła działania w celu złożenia skargi. Spółka nie miała świadomości terminu otrzymania decyzji (tj. 2 lipca 2019r.), gdyż - na skutek działań osoby wobec trzeciej, którym nie mogła zapobiec ani ich przewidzieć - nie otrzymała niezwłocznie adresowanej do niej korespondencji urzędowej. Zgodnie z dyspozycją art. 205 § 2 Kodeksu spółek handlowych dla skuteczności doręczenia pism spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością powinno być dokonane wobec co najmniej jednego spośród członków ich organów. Spółka nie przeczy, że doręczenie nastąpiło pod podanym przez nią adresem do korespondencji, wskazuje jednak, że nie zostało ono dokonane skutecznie, tj. w odniesieniu do osoby uprawnionej do odbioru poczty urzędowej.
W zakresie powyższego wniosku Sąd zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), oznaczanej w skrócie "p.p.s.a." uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Oceniając wystąpienie tej przesłanki, Sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. W tym też kontekście należy oceniać przesłankę braku winy. Przywrócenie terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku zawinienia w uchybieniu terminu można więc mówić wyłącznie wówczas, gdy skarżący przekracza termin pomimo dochowania należytej staranności w dbałości o własne sprawy i przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Z akt sprawy oraz informacji podanych przez wnioskodawcę wynika, iż przesyłka zawierająca zaskarżone postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. została doręczona pod wskazany przez spółkę adres do korespondencji, gdzie mieści się jej oddział wpisany do KRS, co m.in. wynika z pisma strony w którym podaje ona ten adres wobec organu (k. 4 akt adm. II instancji). Z potwierdzenia odbioru wynika przy tym, iż przesyłka ta została odebrana przez pracownika spółki, który potwierdził odbiór pieczęcią spółki z podpisem i datą odbioru (k. 69 akt adm. II instancji). Z uwagi na to, wbrew argumentacji spółki, stosownie do art. 67 § 2 p.p.s.a., stanowiącego o tym, iż przesyłki doręcza się uprawnionemu organowi do reprezentowania osoby prawnej lub pracownikowi upoważnionemu do odbioru pism, nie do przyjęcia jest nałożenie na organ doręczający obowiązku sprawdzania "za każdym razem", czy kwitujący odbiór przesyłki pracownik posiada formalne upoważnienie do obioru pism. Zapewnienie prawidłowego funkcjonowania jednostek, o których mowa w art. 67 § 2 p.p.s.a., nakłada na kierujących nimi obowiązek podjęcia takich działań organizacyjnych, ażeby wykluczyć możliwość odbioru przesyłek przez osoby nieuprawnione (por. postanowienie NSA z dnia 8 stycznia 2014r. II GSK 2416/13 oraz z dnia 20 grudnia 2011r. II GSK 2325/11). Zatem profesjonalny podmiot gospodarczy powinien tak organizować pracę biura, by korespondencja trafiała do rąk osoby uprawnionej. Ewentualne uchybienia pracownika nie mają zatem po uwzględnieniu powyższych okoliczności, wpływu na skuteczność doręczenia, a skutki powyższych uchybień obciążają adresata.