Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Krakowa w przedmiocie sprzedaży lokali użytkowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 29 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.L.-W. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 24 maja 2006 r., Nr CX/1099/06 w przedmiocie sprzedaży lokali użytkowych postanawia skargę odrzucić.

Uzasadnienie strona 1/2

M.l.-W. wniosła w dniu 24 sierpnia 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 24 maja 2006 r. Nr CX/1099/06 w sprawie sprzedaży lokali użytkowych.

W dniu 31 sierpnia 2010 r. skarga powyższa wpłynęła do Rady Miasta Krakowa, gdyż została jej przekazana, jako organowi właściwemu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Krakowa wniosła o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania od skarżącej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zażył, co następuje:

Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Treść art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. oznacza, że w pierwszej kolejności obowiązkiem sądu jest zbadanie, czy wniesiona skarga podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny i czy spełnia wymogi formalne, do których w niniejszej sprawie zaliczyć należy: 1) zaskarżenie uchwały z zakresu administracji publicznej, 2) wcześniejsze bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, 3) zachowanie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (dwa ostatnie punkty stanowią wymogi formalne dopuszczalności skargi).

Zaskarżona uchwała jest uchwałą z zakresu administracji publicznej.

W przedmiotowej sprawie należy przyjąć, iż skarżąca dopełniła również wymogu bezskutecznego wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia. W aktach sprawy nie ma wprawdzie pisma zatytułowanego "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa lub uprawnienia", jednakże zdaniem Sądu taki charakter ma pismo skarżącej z dnia 11 czerwca 2010 r. noszące tytuł "skarga na nienależyte wykonywanie zadań przez Prezydenta Miasta Krakowa (...)". W piśmie tym bowiem skarżąca odwołuje się do zakwestionowanej uchwały wskazując na naruszenia prawa przedmiotowym aktem. Wprawdzie skarżąca występowała również z wcześniejszymi pismami, z których mogłoby wynikać, że kwestionuje zaskarżoną uchwałę, jednakże Sąd wziął pod uwagę ostatnie z tych pism mając na uwadze zasadność takiej oceny okoliczności faktycznych, która - w braku precyzyjnego określania pism przez skarżącą - w jak największym stopniu gwarantowałaby jej prawo do sądu.

Oceny zachowania terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego należy dokonać uwzględniając treść art. 53 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz uchwałę siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2007 (sygn. akt: II OPS 2/07) wyjaśniającą powyższy przepis, w związku z rozbieżnościami orzecznictwa w zakresie jego stosowania. Zgodnie z brzmieniem tej uchwały, do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. jedn.: Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) ma zastosowanie przepis art. 53 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz.1270). Wniosek taki wynika a contrario z art. 102a ustawy o samorządzie gminnym, który wyłącza jedynie zastosowanie w tych sprawach art. 52 § 3 i 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyłączenie to oznacza, że pozostałe przepisy tej ustawy dotyczące wnoszenia skargi do sądu administracyjnego będą miały zastosowanie, o ile ustawa o samorządzie gminnym nie stanowi inaczej. Z art. 53 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika termin trzydziestodniowy do wnoszenia skargi i ma on zastosowanie w sytuacji, gdy organ udzieli odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa i biegnie od dnia doręczenia skarżącemu odpowiedzi. Zaś art. 53 § 2 cytowanej ustawy odnoszący się do sytuacji, gdy organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, statuuje sześćdziesięciodniowy termin dla wniesienia skargi i biegnie od dnia wniesienia tego wezwania do organu. Oznacza to, iż skarżący nie musi wyczekiwać na odpowiedź właściwego organu, tzn. ma prawo wezwać organ do usunięcia naruszenia i wkrótce potem wnieść skargę do sądu, a skarga taka nie będzie skargą przedwczesną.

Strona 1/2