Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń po rozpoznaniu w dniu 20 października 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. H. i P. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 10 lipca 2017 r., znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W skardze wniesionej w niniejszej sprawie skarżący zawarli również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na zasadzie art. 61 p.p.s.a.. Wniosek nie został w żaden sposób uzasadniony.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 poz. 718 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Należy podkreślić, że do skarżącego należy wskazanie w uzasadnieniu wniosku okoliczności przemawiających za tym, że wykonanie zaskarżonego aktu grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub wywoła skutki trudne do odwrócenia. Strona powinna, zatem we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji powołać takie okoliczności, które wskazywałyby, że przesłanki o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. faktycznie zaistnieją oraz wskazać na konkretne przyczyny uzasadniające możliwość nastąpienia sytuacji, która spowoduje zajście choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Strona powinna wskazać we wniosku konkretny stan faktyczny oraz materiał dowodowy na jego poparcie.
Wniosek o wstrzymanie nie mógł zostać uwzględniony.
Decyzja ustalająca warunki zabudowy nie posiada przymiotu wykonalności w rozumieniu art. 61 p.p.s.a. , bowiem nie przesądza ani o lokalizacji inwestycji, ani nie upoważnia inwestora do rozpoczęcia robót budowlanych. Decyzja ta ustala jedynie, czy projektowane na określonym obszarze zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami prawa oraz określa warunki, jakie należy spełnić w dalszym etapie procesu inwestycyjnego. Decyzja o warunkach zabudowy stanowi pierwszy etap procesu inwestycyjnego i stwarza dopiero inwestorowi możliwość wystąpienia do organu architektoniczno-budowlanego o pozwolenie na budowę. Nie daje inwestorowi podstawy do rozpoczęcia robót budowlanych i realizacji planowanej inwestycji, nie narusza prawa własności, nie może więc na tym etapie procesu inwestycyjnego doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody lub nieodwracalnych skutków( por. postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2008 r , II OZ 606/08).
To sprawia, że nie jest możliwe wstrzymanie decyzji o warunkach zabudowy w oparciu art. 61 § 3 p.p.s.a. - jak tego domagają się skarżący, a zatem należało orzec jak w sentencji postanowienia na podstawie tego właśnie przepisu.